Αντιδρούν οι Υγειονομικοί στό Νοσοκομείο τής Λάρισας !

 

 

 ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ

ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΡΙΞΟΥΝ Σ΄ ΕΜΑΣ 

ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ !

Μαγνήτης κολλάει στό μπράτσο !

 

 

Κι αυτοί ψεύτες είναι ;

 

 ΣΣ Σήμερα έκανα πείραμα με γυναίκα πού έχει κάνει τό ίδιο εμβόλιο . ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΕΡΜΑ ΤΟΥ 1 ΕΥΡΩ, ΚΟΛΛΗΣΕ ΣΤΟ ΜΠΡΑΤΣΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΙΝΗΤΟ 6.22 ΙΝΤΣΩΝ (215 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ) !

 

 ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ !

ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΡΓΑ ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΤΕ !

Ο π. Σάββας Αχιλλέως σφάλει σέ ομιλία τού γιά τόν Αντίχριστο .

 

 

Στήν αρχή τής ομιλίας τού ο μακαριστός π. Σάββας(μέ τόν οποίο έχω συνομιλήσει στόν Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου) λέει πώς ο Αντίχριστος θά είναι μία ενσάρκωση τού Σατανά . Η αλήθεια όμως  είναι πώς ο Αντίχριστος  θά είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος θά έχει δαιμονική επήρεια στόν μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλο άνθρωπο πού υπήρξε καί θά υπάρξει .

 

Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος (451) Το οικοδόμημα της Χριστολογίας. (Μέρος Α΄). Στυλιανού Γ. Παπαδοπούλου. خلقدونية أساس الخرستولوجية

Η Δ΄Οικουμενική Σύνοδος (451). Το οικοδόμημα της Χριστολογίας.  Μέρος Α΄(Σελ.451-453)

خلقدونية أساس الخرستولوجية

Στυλιανού Γ. Παπαδοπούλου Ομοτίμου Καθηγητού του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
 Μεταφορά στο διαδίκτυο Κων/νος Μαυρομουστακάκης θεολόγος.  Μετάφραση κειμένου στα Αραβικά π. Αθανάσιος Χενείν  Δημοσιεύτηκε από τις "Αναβάσεις"

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος (451) αποτελεί μέγα θεολογικοδογματικό γεγονός της Εκκλησίας, διότι έθεσε το στέρεο και απαραβίαστο πλέον θεμέλιο της Χριστολογίας. Πρόκειται για επίτευγμα, το οποίο προετοίμαζαν αγωνιωδώς μείζονες και ελάσσονες θεολόγοι Πατέρες, τουλάχιστον επί ένα αιώνα. 

Η ριζικότητα, όμως και η αυθεντικότητα της αλήθειας του δογματικού Όρου της Συνόδου προκάλεσαν τριγμούς και θλιβερές διασπάσεις του εκκλησιαστικού σώματος, όπως είχε συμβεί και με την Α΄Οικουμενική Σύνοδο (325), ένεκα της ριζικότητας ακριβώς που είχε η ομολογία της ομοουσιότητας του Υιού προς τον Θεό Πατέρα.

Βίντεο με κλειδί που κολλάει σε μπράτσο !

 

 

ΓΙΑΤΙ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΑΓΝΗΤΙΖΟΥΝ ;

ΠΩΣ ΘΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ;

 

Μήνυμα πρός όλους όσους προσπαθούν νά μάς φιμώσουν : 

 Όποιος φοβάται τήν αλήθεια κλείνοντας τά ίδια τού τά μάτια καί  φανατίζεται από πάνω βρίζοντας αυτούς πού τήν βλέπουν κατάματα, αυτός ο ίδιος έχει τό πρόβλημα .

Άνθρωπε .

Θέλεις νά προστατευθείς απ΄ τόν ιό ; Μήν κατηγορείς κανέναν άλλο, από τόν ίδιο σού τόν εαυτό . Άν θέλεις εμβολιάσου εσύ γιά νά προστατευτείς όπως λές . 

ΜΗΝ ΑΠΑΙΤΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ !

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΝΗΚΕΙ !

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ 

`Η΄ 

ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ .

 

 

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ .

ΟΣΟΙ ΜΑΣ ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΙΩΚΤΕΣ .

Κινητά κολλάνε στό μπράτσο !

 

Στήν αρχή οι παρουσιαστές γελούσαν, ύστερα όμως σοβάρεψαν...

 Κί αυτοί ψεκασμένοι είναι ;

Κουτάλι και κέρματα κολλάνε στό μπράτσο !

 

Κί αυτοί συνωμοσιολόγοι είναι ;

Κέρμα κολλάει στό μπράτσο !

 

Στήν γυναίκα πού εμβολιάστηκε κολλάει, ενώ στόν άνδρα πού δέν εμβολιάστηκε δέν κολλάει !

Κί αυτοί τρελοί είναι ; 

Η Ιερά Σύνοδος για τον εμβολιασμό .

 

 

 

Η  Ιερά Σύνοδος με ανακοινωθέν τής αποφάσισε τα εξής :

α) Να αποσταλεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τις Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος σχετική εγκύκλιος προς τον λαό με σκοπό την ενημέρωση των πιστών για την πνευματική και κανονική διδασκαλία της Εκκλησίας σε θέματα πανδημιών, συνιστώντας προσευχητική εγρήγορση και συχνή συμμετοχή στη λατρευτική της ζωή.

β) Να συστήσει για μία ακόμη φορά την ελεύθερη επιλογή του εμβολιασμού ως την αποκλειστική και επιστημονικά ελεγμένη λύση αναχαίτισης της εξάπλωσης του ιού.

γ) Να υπενθυμίσει ότι μόνη αρμόδια να εκφέρει τις απόψεις της Εκκλησίας της Ελλάδος επί όλων των ανακυπτόντων θεμάτων είναι η ΔΙΣ ως η διαρκής "συνοδική φωνή", ο εκπρόσωπός της, Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας, είναι ο μόνος εκφραστής των αποφάσεών της προς τα ΜΜΕ.

δ) Να ελέγξει και περιορίσει κάθε παράλογη και μεμονωμένη φωνή απάδουσα προς το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας και την μακραίωνη κανονική της παράδοση προκειμένου να αποφευχθεί ο σκανδαλισμός των πιστών και η διακινδύνευση της υγείας όλων. 

 

Ο Όσιος Παΐσιος ομιλεί γιά τήν εξομολόγηση .

 Τήν 12η Ἰουλίου 1994 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Όσιος Παΐσιος. Τίς πρεσβείες του νά ἔχουμε.

 ------------------

   Προσκυνητής: Γιατί μερικὲς φορὲς, ἐνῶ ἡ συνείδησή μας ἐλέγχει, δὲν κάνουμε τὸν ἀνάλογο ἀγώνα γιὰ νὰ διορθωθοῦμε;

   Γέροντας: Αὐτὸ μπορεῖ νὰ συμβῆ καὶ ἀπὸ ἕνα τσάκισμα ψυχικό. Ὅταν εἶναι κανεὶς πανικοβλημένος ἀπὸ κάποιον πειρασμό, θέλει νὰ ἀγωνισθῆ, ἀλλὰ δὲν ἔχει διάθεση, δὲν ἔχει ψυχικὴ δύναμη. Τότε πρέπει νὰ τακτοποιηθῆ μὲ τὴν ἐξομολόγηση. Μὲ τὴν ἐξομολόγηση παρηγοριέται, ἐκτονώνεται καὶ ξαναβρίσκει μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ τὸ κουράγιο γιὰ ἀγώνα. Ἂν δὲν τακτοποιηθῆ, μπορεῖ νὰ τοῦ ἔρθη καὶ ἄλλος πειρασμὸς, oπότε, θλιμμένος ὅπως εἶναι, τσακίζεται περισσότερο, τὸν πνίγουν οἱ λογισμοί, ἀπελπίζεται καὶ μετὰ δὲν μπορεῖ νὰ ἀγωνισθῆ καθόλου.

   Προσκυνητής: Κι ἂν αὐτὸ συμβαίνη συχνά;

   Γέροντας: Ἂν συμβαίνη συχνά, πρέπει ὁ ἄνθρωπος νὰ τακτοποιῆται συχνὰ , νὰ ἀνοίγη τὴν καρδιά του στὸν πνευματικό, γιὰ νὰ παίρνη κουράγιο. Καὶ ὅταν τακτοποιηθῆ, πρέπει νὰ βάλει τὴν μηχανὴ νὰ τρέξη, νὰ ἀγωνισθῆ φιλότιμα καὶ ἐντατικά, γιὰ νὰ πάρει καταπόδι τὸν ἔξω ἀπὸ ' δῶ.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πνευματικὸς ἀγώνας»

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ Γ', ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

 

 Αναδημοσίευση από τήν μαχητική ιστοσελίδα : Όρθρος

 

Ελέφαντας ζωγραφίζει και γράφει !!!

 

 

Ο Άγγελος του Θανάτου, Jozef Mengele, μετά το Ολοκαύτωμα διενεργούσε Εκτρώσεις.

 

 

Ο Άγγελος του Θανάτου, Jozef Mengele, μετά το Ολοκαύτωμα διενεργούσε Εκτρώσεις. from Αφήστε με να ζήσω! on Vimeo.

 

Ο Άγγελος του Θανάτου, Jozef Mengele, μετά το Ολοκαύτωμα διενεργούσε Εκτρώσεις. (Holocaust's ANGEL OF DEATH became an ABORTIONIST)

Live Action.

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ του Ολοκαυτώματος έγινε ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΑΓΕΝΝΗΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Ο «Άγγελος του Θανάτου» του Auschwitz, ο Josef Mengele, έγινε φονέας αγέννητων παιδιών και τα κατέσφαζε αφού αρχικά πρωτοστάτησε στη δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων στο Ολοκαύτωμα. Διαδώστε αυτήν την αλήθεια.

Ο «ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» ΤΟΥ AUSCHWITZ ΕΓΙΝΕ ΦΟΝΙΑΣ ΑΓΕΝΝΗΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Ο Josef Mengele είναι ένας από τους πλέον κακόφημους Ναζί του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Το όνομά του έμεινε στην ιστορία για τα απάνθρωπα πειράματα που έκανε πάνω στους φυλακισμένους του Auschwitz.
Ήταν γνωστός ανάμεσα στους φυλακισμένους με το όνομα «Ο Άγγελος του Θανάτου».
Τα πειράματά του περιλάμβαναν ακρωτηριασμό μελών των φυλακισμένων, μόλυνσή τους με λοιμώδεις παράγοντες και ένεση χημικών ουσιών μέσα στα μάτια τους.
Auschwitz ΤΟΜΕΑΣ 10 ΙΑΤΡΙΚΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ.
Τα αντικείμενά του ήταν συχνά οι έγκυες γυναίκες και παιδιά.
Επίσης είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα δίδυμα παιδιά, τα οποία και αναζητούσε επίμονα.
Σύμφωνα με μία μάρτυρα, ο Mengele κατέστησε έγκυο ένα κορίτσι με το σπέρμα ενός δίδυμου άντρα με σκοπό να κάνει και εκείνη δίδυμα.
Chicago Tribune
ΟΙ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ ΤΟΥ AUSCHWITZ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΩΝ ΝΑΖΙΣΤΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ. Jonathan Broder, 7 Φεβρουαρίου 1985.
«Αλλά όταν διαπίστωσε πως υπήρχε μόνο ένα μωρό και όχι δίδυμα, καταξέσχισε το μωρό τραβώντας το έξω από τη μήτρα της μητέρας του, το έριξε μέσα σε ένα φούρνο και έφυγε μακριά.»
-Vera Alexander
ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΜΕΑ του AUSCWITZ.Πολλοί φυλακισμένοι πέθαναν κατά τη διάρκεια των βάρβαρων πειραματισμών του.
Σκότωσε ορισμένους φυλακισμένους αμέσως μετά την ολοκλήρωση των πειραμάτων του, για να επιταχύνει τις προγραμματισμένες μεταθανάτιες εξετάσεις τους.
Ο Mengele ήταν ένας αφοσιωμένος οπαδός των δογμάτων της Ναζιστικής Γερμανίας.
Ήθελε να χρησιμοποιήσει την έρευνά του για να αποδείξει πως οι Εβραίοι ήταν μια ασθενική φυλή – μια άποψη που υποστήριζε σθεναρά.
Εργάσθηκε επίσης για να αναπτύξει μεθόδους μαζικής στείρωσης.
Όταν οι δυνάμεις του Άξονα κατέρρευσαν, ο Mengele συνελήφθη από τα Συμμαχικά στρατεύματα.
Κατάφερε όμως να δραπετεύσει και να πετάξει για την Αργεντινή που αποτελούσε ένα ασφαλές καταφύγιο για εγκληματίες πολέμου.
Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο Josef Mengele επέστρεψε στις επιχειρήσεις θανάτου.
Άρχισε να παρέχει τις υπηρεσίες του πραγματοποιώντας αμβλώσεις.
Αν και η άμβλωση ήταν παράνομη στην Αργεντινή, όλοι ήξεραν πως ο Mengele κατείχε αυτό το αντικείμενο.
Ο Josef Mengele πέθανε από εγκεφαλικό στις 7 Φεβρουαρίου του 1979.
Είχε πάει για μπάνιο, σε μια επίσκεψή του σε φίλους στην παραλία, και πνίγηκε.
Ο γιός του, Rolf, δήλωσε πως ο πατέρας του ουδέποτε εξέφρασε οποιαδήποτε ενοχή για τις πράξεις του ως «Άγγελος του Θανάτου».
Και ως προς την άμβλωση ο Mengele συνέχισε να είναι συνεπής με τον ανατριχιαστικό του χαρακτηρισμό για πολύ καιρό μετά το κλείσιμο του Auschwitz.

Αδύνατη η σωτηρία τών αιρετικών καί αλλοθρήσκων . Ερμηνεία τού Β΄ κεφ. τής πρός Ρωμαίους επιστολής , μέ βάση τόν Άγιο Ιωάννη τόν Χρυσόστομο .

Ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος - Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου .

   Αναίρεση τής νεοφανούς αιρέσεως, περί τής, μή αναγκαιότητος 

τής Ορθοδόξου Εκκλησίας τού Χριστού (!!!;) γιά τήν Σωτηρία τής ανθρωπότητος, μέ βάση τόν Άγιο Ιωάννη τόν Χρυσόστομο .  

   Τά τελευταία χρόνια , διάφοροι θεολόγοι , όπως ο π. Ιωάννης Κωστώφ , ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος , ο ηγούμενος της Ι. Μονής Οσίου Διονυσίου τού έν Ολύμπω π. Μάξιμος Κυρίτσης ,ο  ηγούμενος τής Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, π. Κύριλλος, ο κ. Χρήστος Ανδρούτσος, ο ιδρυτής της ''Ζωής'' Αρχιμ. Ευσέβιος Ματθόπουλος (στό βιβλίο τού ''ο προορισμός τού ανθρώπου ''), ο π. Εφραίμ δικαίος της Σκήτεως Αγίου Ανδρέα ( σέ διαφωνία μάς, έλεγε φωναχτά μπροστά στούς Μοναχούς τού στό Άγιον Όρος πώς υπάρχει τόπος καί γιά τούς αβαπτίστους στόν Παράδεισο !)κ.α. , διδάσκουν κοντολογίς, πώς οί μέν εκτός τής Εκκλησίας  αιρετικοί, θα κριθούν μέ τό Ευαγγέλιο καί όσοι απ΄ αυτούς έχουν, δήθεν, καλά έργα θά πάνε στόν Παράδεισο (!!!), οι δέ αλλόθρησκοι , θά κριθούν μέ τόν νόμο τής συνειδήσεως καί όχι μέ τό Ευαγγέλιο Τού Χριστού , οπότε καί αυτοί , δήθεν, μπορούν νά πάνε στόν Παράδεισο ! Συνεπώς, κατά τήν νεο οικουμενιστική  διδασκαλία τούς, υπάρχει σωτηρία καί εκτός τής Ορθοδόξου Εκκλησίας Τού Χριστού !

   Κάνουν μάλιστα καί μία διάκριση στούς γνωρίσαντες καί στούς μή γνωρίσαντες τήν ύπαρξη Τού Χριστού ή τής Ορθοδοξίας, αφού κατ΄ αυτούς, δέν εκηρύχθη, δήθεν, τό Ευαγγέλιο είς όλον τόν κόσμο !!! Η αίρεση αυτή , είναι μέρος τού Πανθρησκειακού Οικουμενισμού , ώς πρός τό σωτηριολογικό θέμα ( όχι ώς πρός τά δόγματα τών θρησκειών , τά οποία οι ανωτέρω θεολόγοι ομολογούν πώς είναι ψευδή ). Τό δέ περίεργο είναι, πώς δέν πρόκειται περί οπαδών τής “ θεωρίας τών κλάδων ”( Οικουμενισμός ) ! Ίσως μάλιστα σ΄ αυτό νά οφείλεται, έν μέρει καί τό γεγονός , πώς τήν αίρεση αυτή τήν έχουν πιστέψει πολλοί απλοί Χριστιανοί ! ( Άς μήν χαίρονται οι παλαιοημερολογίτες, διότι καί ο Κυπριανός Χριστοδουλίδης , άν καί σέ δημοσίευμά τού φαίνεται έξ αρχής πώς διαφωνεί , στό τέλος τονίζει πολλάκις πώς δήθεν δέν γνωρίζουμε τό πώς θά κριθούν οι αλλόθρησκοι, δηλαδή πώς μπορεί καί νά σωθούν !).

   Τό συνηθέστερο « επιχείρημά » τών θεολόγων αυτών, είναι τό γνωστό σέ πολλούς από εμάς, β΄ κεφ. τής πρός Ρωμαίους επιστολής τού Αγίου Αποστόλου Παύλου καί συγκεκριμένα οί στίχοι 9 – 15  , τούς οποίους αυθαιρέτως αυτοί ερμηνεύουν ώς, δήθεν, αναφορά στούς μετά Χριστόν Ιουδαίους καί Εθνικούς, προκειμένου νά στηρίξουν τήν πλάνη τούς ! 

    Μάς λέει ο Άγιος Απόστολος Παύλος στούς στίχους αυτούς : “ δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, ᾿Ιουδαίῳ τε πρῶτον καὶ ῞Ελληνι· οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρὰ Τῷ Θεῷ. ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται. οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ Τῷ Θεῷ, ἀλλ᾿ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται. ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος .”( Ρωμ. Β΄ 9-15 )

    Χαρακτηριστικό , άν μή καί ύποπτο, στούς προαναφερθέντες θεολόγους, είναι τό ότι δέν παραπέμπει κανείς τούς σέ κάποιον Άγιο ή έστω αναγνωρισμένο λόγιο ερμηνευτή τής Αγίας Γραφής γιά νά στηρίξουν τά λεγόμενά τούς !!! Εμείς όμως, οί Ορθόδοξοι, γνωρίζουμε πολύ καλά πώς είναι εξαιρετικά επικίνδυνο τό να ερμηνεύουμε μόνοι μάς τίς Αγίες Γραφές . Εξάλλου, ζούμε στόν 21ο αιώνα τού Χριστιανισμού καί έχουμε πολλούς Αγίους καί εναρέτους , λόγιους ερμηνευτές νά μελετήσουμε . 

    Γι΄ αυτόν λοιπόν τόν λόγο, καλό είναι νά δούμε κάτ΄ αρχάς , πώς ερμηνεύει τούς , παρεξηγημένους αυτούς , στίχους ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος , ο οποίος κατά τήν παράδοση τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς, είναι ο μόνος πού ερμήνευσε τίς επιστολές τού Αγίου Αποστόλου Παύλου καθ΄ υπαγόρευσην τού ιδίου τού Αποστόλου : “ Ποίον Ιουδαίον ενταύθα φυσίν, ή περί ποίων Ελλήνων διαλέγεται ; Τών πρό τής τού Χριστού παρουσίας. Ούπω γάρ είς τούς τής χάριτος έφθασε χρόνους ό λόγος, αλλ΄ έτι τοίς ανωτέροις χρόνοις ενδιατρίβει...”( P.G. 60 σελ. 426 γ΄ ).

Ό Άγιος Απόστολος Παύλος αποκαλύπτει τήν ερμηνεία 
τών επιστολών τού στόν Άγιο Ιωάννη τόν Χρυσόστομο !

   Κατά τόν Άγιο Ιωάννη τὀν Χρυσόστομο λοιπόν, ό Απόστολος τών εθνών καί ιδρυτής τής Εκκλησίας μάς, εννοεί τούς πρό Χριστού Ιουδαίους καί Εθνικούς καί όχι τούς μετά ! Ποιός λοιπόν έχει δίκιο ; Οί προαναφερθέντες θεολόγοι, ή ό Χρυσορήμων ; Ασφαλώς ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, ή μάλλον ειπείν, ο αποκαλύψας αυτώ τήν ερμηνεία τής πρός Ρωμαίους επιστολής τού, Απόστολος Παύλος .

Η ερμηνεία τού Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου στήν πρός Ρωμαίους επιστολή, 
β΄ κεφ. στ. 9 - 16 ( πατρολογία τού Migne, P. G. τόμ. 60 σελ. 425 ).

 

     Τό φαινόμενο τών διαστρεφόντων τά λόγια τού Αγίου Αποστόλου Παύλου δέν είναι καινούριο . Λέγει περί αυτού ο Άγιος Απόστολος Πέτρος : “ ...ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν, ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν. ”( Πέτ. Β΄. Γ΄ 15-17. ).

Αναίρεσις επιχειρημάτων τής αιρέσεως

  

   Είδαμε λοιπόν, πώς τό ΜΟΝΑΔΙΚΟ χωρίο πού χρησιμοποιούν οι υπέρμαχοι τής αιρέσεως, είναι παρερμηνευμένο ! Τώρα θά αναιρέσουμε, μέ τή βοήθεια τού Θεού καί τά υπόλοιπα ψευτοεπιχειρήματα πού χρησιμοποιούνται γιά νά στηριχθεί η αίρεση αυτή .

Ἐγκώμιον εἰς τὸν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον . Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου .

Λόγος β´

1.-. Τί τέλος πάντων εἶναι ὁ ἄνθρωπος καὶ πόση εἶναι ἡ εὐγένεια τῆς δικῆς μας φύσης καὶ πόσο ἱκανὸ στὴν ἀρετὴ εἶναι αὐτὸ τὸ ὄν, μᾶς τὸ ἔδειξε περισσότερο ἀπ᾿ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὁ Παῦλος. Καὶ τώρα σηκώνεται, ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ἔχει φθάσει, καὶ μὲ καθαρὴ φωνὴ πρὸς ὅλους ἐκείνους ποὺ κατηγοροῦν τὴ φύση μας ἀπολογεῖται γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου, προτρέπει γιὰ ἀρετή, κλείνει τὰ ἀναίσχυντα στόματα τῶν βλάσφημων καὶ ἀποδεικνύει ὅτι δὲν εἶναι μεγάλη ἡ διαφορὰ ἀνάμεσα στοὺς ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἂν θέλουμε νὰ προσέχουμε τὸν ἑαυτό μας. Γιατὶ χωρὶς νὰ ἔχει ἄλλη φύση, οὔτε νὰ ἔχει λάβει ἄλλη ψυχή, οὔτε νὰ κατοίκησε σ᾿ ἄλλο κόσμο, ἀλλὰ ἂν καὶ ἀνατράφηκε στὴν ἴδια γῆ καὶ τόπο καὶ μὲ τοὺς ἴδιους νόμους καὶ συνήθειες, ξεπέρασε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν ἀπὸ τότε ποὺ ἔγιναν οἱ ἄνθρωποι.

Ποῦ εἶναι λοιπὸν ἐκεῖνοι ποὺ λέγουν, ὅτι εἶναι δύσκολο πράγμα ἡ ἀρετὴ καὶ εὔκολο ἡ κακία; Γιατὶ ὁ Παῦλος τοὺς ἀντικρούει λέγοντας· «Οἱ θλίψεις μας ποὺ γρήγορα περνοῦν, προετοιμάζουν σ᾿ ἐμᾶς σὲ ὑπερβολικὰ μεγάλο βαθμὸ αἰώνιο βάρος δόξας» (Β´ Κορ. 4, 17). Ἐὰν ὅμως τέτοιες θλίψεις περνοῦν εὔκολα, πολὺ περισσότερο οἱ φυσικὲς ἡδονές…

Τί εἶναι ἅγιος καί τί ὅσιος ;

Αγία Εικών της Ι. Μ. Αγίου Παύλου Αγίου Όρους

Στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους (Μωσαϊκός Νόμος) επικρατούσε η άποψη ότι Άγιος είναι μόνο Ένας, ο Θεός.
Στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί Αγίους όλους τους βαπτισμένους Χριστιανούς, που ζουν σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, που αγωνίζονται για την σωτηρία της ψυχής τους και που επιδιώκουν να κατακτήσουν την Βασιλεία του Θεού (Ρωμ. α',7 - Α' Κορ. α',1-2 - Εβρ. ς',10).
 
Στον 4ο αιώνα ο τίτλος "Άγιος" αρχίζει να αποδίδεται μόνο σε λίγους εκλεκτούς ΄"φίλους του Θεού", που ξεχωρίζουν για το μαρτύριό τους, για την ζωή τους και για τα θαύματά τους. Ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας όμως τονίζει: "Άγιος είναι εκείνος που είναι καθαρός από κακία και αμαρτήματα".

Πρώτη από όλους τον τίτλο της "Υπέρ Αγίας" έλαβε η Παρθένος Μαρία. Ακολούθησαν οι Απόστολοι του Κυρίου. Οι Άγγελοι καθώς και πολλά από τα "Δίκαια" πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης δεν θα μπορούσαν να μην πάρουν τον τίτλο αυτόν, όπως φυσικά Άγιος δεν θα μπορούσε να μην ονομαστεί και ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Βαπτιστής. Σιγά-σιγά άρχισε να διαμορφώνεται μία ιεράρχηση στην ταξινόμηση των Αγίων.
                                                         
Οι ομάδες (χοροί) των Αγίων έχουν ως εξής:

- Δίκαιοι.Είναι όλοι οι "Δίκαιοι" που έζησαν προ Χριστού έχοντας πίστη στον Έναν και Μοναδικό Θεό και ήλπιζαν ή προφήτευσαν τον ερχομό του Μεσσία - Χριστού.
 

- Απόστολοι και Αποστολικοί Πατέρες.Τον τίτλο αυτό πήραν οι μαθητές του Κυρίου και οι μαθητές αυτών.
 

- Μάρτυρες.Ονομάζονται όλοι όσοι μαρτύρησαν για την πίστη τους, βασανίσθηκαν και θανατώθηκαν ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μεγάλους διωγμούς. Οι Μάρτυρες είναι χιλιάδες: Γυναίκες, άντρες, νέοι, γέροι και παιδιά, και φυσικά δεν είναι όλοι γνωστοί.
 

- Μεγαλομάρτυρες.Όσοι από τους Μάρτυρες υπέστησαν μεγάλα βασανιστήρια και θανατώθηκαν με φρικτό - βάρβαρο τρόπο, έχουν πάρει από την Εκκλησία αυτόν τον τίτλο.
 

- Ιερομάρτυρες.Ονομάζονται όσοι από τους Μάρτυρες ήταν Ιερωμένοι.
 

- Οσιομάρτυρες.Οι μοναχοί, οι ασκητές και οι ερημίτες έλαβαν αυτόν τον τίτλο.
 

- Νεομάρτυρες. Έτσι ονομάζονται οι Άγιοι που μαρτύρησαν επί Τουρκοκρατίας.
 

- Ομολογητές. Ονομάζονται οι Άγιοι που διώχθηκαν και βασανίσθηκαν, που ομολόγησαν την πίστη τους, αλλά που τελικά δεν θανατώθηκαν.
 

- Όσιοι. Οι Άγιοι (ερημίτες, αναχωρητές, ασκητές...) που εγκατέλειψαν τον κόσμο και αφιερώθηκαν εξ ολοκλήρου στον Θεό. Τον λάτρεψαν σε ερήμους και σε κακοτοπιές με πίστη και εγκαρτέρηση για όλη τους την ζωή και τελικά "κοιμήθηκαν εν ειρήνη", ονομάσθηκαν Όσιοι.
 

- Οσιοπαρθενομάρτυρες. Έτσι ονομάζονται οι γυναίκες μοναχές, μάρτυρες της πίστης που θανατώθηκαν με μαρτυρικό τρόπο.
 

- Ισαπόστολοι. Όλοι όσοι έκαναν αποστολικό έργο ισάξιο των Αποστόλων ονομάσθηκαν έτσι.
 

- Πατέρες της Εκκλησίας.Οι μοναχοί, οι κληρικοί και ιδιαίτερα οι Επίσκοποι που διακρίθηκαν για το έργο τους δικαίως κατέχουν αυτόν τον τίτλο.
 

- Απολογητές. Όλοι όσοι ανέλαβαν να υπερασπιστούν τον Χριστιανισμό απέναντι σε φιλοσόφους, ηγεμόνες, βασιλείς και αυτοκράτορες, θεωρητικά ή γραπτά, με επιστολές ή με τον λόγο τους αναγορεύτηκαν σε "Απολογητές" της πίστης μας.
 

- Θεολόγοι. Φυσικά τρεις μόνο κατέχουν αυτόν τον τίτλο. Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Ιωάννης ο Θεολόγος και ο Συμεών ο νέος Θεολόγος. Αυτοί όχι μόνο Θεολόγησαν με τα γραπτά τους, αλλά και με το παράδειγμα της ζωής τους.

Από το βιβλίο : "ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΝΕ"

http://agiosmgefiras.blogspot.com/2012/05/blog-post_5700.html

Πηγή : hristospanagia3.blogspot.com  

Η νηστεία τών Αγίων Αποστόλων - απάντηση στούς « ΓΟΧ » . Π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου .

Απάντηση τού π. Επιφανίου πρός τούς διαστρεβλωτές τής παραδόσεως παλαιοημερολογίτες - « ΓΟΧ ».

Είχε δυνατή πένα ο μακαριστός π. Επιφάνιος .
Αιωνία τού η μνήμη .

Οι πρωτοκορυφαίοι άγιοι Απόστολοι Πέτρος καί Παύλος ,

τοιχογραφία έκ τού Καθολικού τής Ι. Μ. Βατοπαιδίου .

Περί τήν νηστείαν τών Αγίων Αποστόλων .

    Νεαρὸς θεολόγος, λαβὼν ἀφορμὴν ἐκ τῆς ἀρξαμένης νηστείας τῶν Χριστουγέννων, ἠρώτησεν ἠμᾶς περί τῆς γενομένης, διὰ τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου, συντμήσεως τῆς νηστείας τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Συγκεκριμένως τὸ ἐρώτημα ἦτο : « Ἐπετρέπετο ὁ ἐπελθών, διὰ τῆς διορθώσεως τοῦ Ἠμερολογίου, περιορισμὸς τής νηστείας τῶν ἁγίων Ἀποστόλων ; Καὶ ὁ περιορισμὸς οὗτος, ὁ ὁποῖος ἐνίοτε φθάνει μέχρι καταργήσεως τῆς νηστείας, μήπως ἀποτελεῖ δικαιολογίαν διὰ τὴν στάσιν τῶν Παλαιοημερολογιτῶν ;»

Ἡ Ἁγία Πεντηκοστή .

 

   Τὸ Πνεῦμα τό Ἅγιον ὑπῆρχε, ὑπάρχει καὶ θὰ ὑπάρχει. Παρακάλεσέ Το νὰ ἐπιφοιτήοει πάνω σου, γιὰ νὰ βρίσκεσαι πάντοτε ἐντός τῆς Χάριτός Του.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι ζωὴ ὅλων τῶν ὄντων, Πνεῦμα ζωοποιόν. Παρακάλεσέ Το νὰ ζωοποιήσει τὴν ψυχή σου γιὰ τὴν αἰώνια ζωή.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι πῦρ. Παρακάλεσέ Το νὰ ἀποτεφρώσει ὅλο τὸ κακὸ ἐντός σου καὶ νὰ ἀνάψει μέσα σου τὸν λύχνο τῆς καρδιᾶς σου γιὰ πάντα, ὥστε νὰ μὴ τὴν καταλάβει κανένα σκότος.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι φῶς. Παρακάλεσέ Το νὰ σὲ φωτίσει, γιὰ νὰ λάμψεις ὡς ἀστὴρ στὸ πνευματικὸ στερέωμα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι Θεός. Παρακάλεσέ Το νὰ σὲ ἁγιάσει καὶ νὰ σὲ καταστήσει μέτοχον Αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰώνας.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι τὸ πᾶν. Παρακάλεσέ Το ὡς «θησαυρὸ τῶν ἀγαθῶν» νὰ ἐκχυθεῖ στὴν καρδιά σου καὶ νὰ τὴν πληρώσει μὲ τὴν ἀτελεύτητη χαρά, γιὰ νὰ εἶσαι πλούσιος εἰς τοὺς αἰώνας.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι Πνεῦμα ἀθάνατον. Παρακάλεσέ Το νὰ γίνεις καὶ σὺ πνεῦμα, διότι εἶναι ἀδύνατον στὴν σάρκα καὶ τὸ αἷμα νὰ κληρονομήσουν τὴν αἰώνιο ζωή. Πρέπει καὶ αὐτὰ μὲ θαυμαστὸ τρόπο ἀπὸ αὐτὴν ἀκόμη τὴν ζωὴ νὰ γίνουν πνευματικά. Λέγε στὴν καρδιά σου: «Καρδιά μου, τί κάνεις ἐδῶ στὴν γῆ; Γιατί βασανίζεσαι καὶ δὲν θέλεις νὰ ὑψωθεῖς πάνω ἀπὸ τὴν σκόνη; Γιατί λυπᾶσαι γιὰ τὶς γήινες δυσκολίες καὶ ἀτυχίες; Διότι ἐδῶ στὴν γῆ τίποτε δὲν ὁμοιάζει μὲ τὸν οὐρανὸ καὶ τὴν δικαιοσύνη Του, ἐνῶ ἐσύ πρέπει νὰ ἀνήκεις στὸν οὐρανό».

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σὲ καλεῖ στὸν οὐρανό. Ὤ, γρηγόρησον, γρηγόρησον, γιὰ νὰ ἀνταποκριθεῖς στὴν κλήση Του!

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι Παράκλητος. Πρόσελθε νοερῶς καὶ ἐπίπεσε ἐπὶ τοῦ στήθους καὶ κλάψε ἔμπροσθέν Του. Ἀνάγγειλέ Του τὶς θλίψεις σου καὶ τὶς λῦπες σου. Παρακάλεσέ Τον καὶ μὴ ντραπεῖς γιὰ τὶς ἀδυναμίες σου, διότι Αὐτὸς εἶναι Πατέρας σου καὶ δὲν θὰ σὲ αἰσχυνθεῖ οὔτε θὰ σὲ ἀποστραφεῖ. Ἀντιθέτως, Αὐτὸς εἶναι ἀγαθὸς (Ματθ. ιθ’, 17). Αὐτὸς ὅλα θὰ τὰ κατανοήσει, θὰ σὲ παρηγορήσει μὲ θεϊκὴ παρηγοριὰ ἀπεριόριστη καὶ ἀνεξάντλητη καὶ θὰ ἐξαλείψει κάθε δάκρυ ἀπὸ τὰ μάτια σου (Ἀποκ. ζ΄, 17).

Βλέπε τὸν ἐπίγειο Ναὸ πῶς εἶναι διακοσμημένος μὲ πολλὰ ἄνθη καὶ ἐνθυμοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔχει τὴν δύναμι νὰ σὲ πλημμυρίσει μὲ εὐωδία ζωῆς, ἡ ὁποία δὲν θὰ μαραθεῖ εἰς τοὺς αἰώνας.

Ὢ Πνεῦμα Ἅγιον, δῶσε νὰ σὲ διακονοῦμε ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ, καὶ «ἐλθέ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν». Δὲν νοσταλγεῖ τόσο ἡ ἔρημος γιὰ τὶς σταγόνες τῆς βροχῆς, ὅσο νοσταλγεῖ ἡ καρδιὰ μας περιμένοντας τὸν ἐρχομό Σου. Ἐλθέ πρὸς ἡμᾶς, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἡ χαρὰ ἡμῶν, τὸ πᾶν ἡμῶν.

Σὺ εἶσαι ὁ Αἰώνιος Θεὸς καὶ ἐν τῇ ἀγάπῃ Σου θὰ παραμείνουμε εἰς τοὺς αἰώνας, καὶ ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι ἕνα ὄνειρο καὶ ἕνα ποτάμι ποὺ ρέει δίπλα μας.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ

 Αναδημοσίευση απ΄ τήν Ιστοσελίδα τής Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέα .

 

Ἠ Ἀνάληψη τοῦ Χριστοῦ .

Απ΄ τό Ευαγγέλιο τού Αγίου Ραβουλά (13ος αιώνας).

   Καταλαβαίνουμε τὸ μέγεθος τῆς ἀπώλειας πού πρέπει νὰ ἔνιωσαν οἱ Ἀπόστολοι μετὰ τὴν ἀνάληψη στὸν οὐρανὸ τοῦ Ἰησοῦ, ὁ Ὁποῖος ἦταν τὸ πᾶν γι’ αὐτοὺς ἐπί τῆς γῆς. Καὶ εἶναι αὐτὴ ταύτη ἡ ἀπώλεια γιὰ τὴν ὁποία οἱ οὐράνιες δυνάμεις σπεύδουν νὰ τοὺς παρηγορήσουν, ὅταν τοὺς λένε ὅτι «οὗτος ὁ Ἰησοῦς, ὁ ἀναληφθείς ἀφ’ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανὀν, οὕτως ἐλεύσεται».

Χριστιανοί, ἐὰν γνωρίσατε καθόλου τὸν Κύριο Ἰησοῦ, ἐὰν «γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος», ἀσφαλῶς πρέπει λίγο-πολὺ νὰ ἔχετε καταλάβει πόσο ἄδειος εἶναι ὁ κόσμος χωρὶς Αὐτόν, καὶ νὰ νιώθετε πόσο ἄδεια εἶναι ἡ καρδιὰ σας ὅταν εἶναι ἀπών Ἐκεῖνος. Κι ἔτσι πρέπει νὰ εἶναι. Διότι ὅλα τὰ ἐν τῷ κόσμῳ δὲν εἶναι παρὰ «ματαιότης ματαιοτήτων», καὶ ἡ ματαιότητα δὲν μπορεῖ νὰ ἱκανοποιήσει τὴν καρδιά, τὴν δημιουργημένη γιὰ τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Ἀλήθεια, «ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσμῳ σαρκικὴ ἐπιθυμία ἐστι», ἑνὸς ἀντικειμένου, ἡ ἕλξη σαρκικῆς ἐπιθυμίας, ὑπὸ διάφορες μορφές.

Καὶ καθὼς «ὁ κόσμος παράγεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ», ἤ μὲ ἄλλα λόγια, τὰ πράγματα πού συνεγείρουν τὴν σαρκικὴ ἐπιθυμία ἐξαφανίζονται, ἔτσι ὅσο μεγάλος κι ἂν εἶναι ὁ κόσμος, ὅση ποικιλία κι ἂν ἔχουν τὰ ὡραῖα του πράγματα, ὅσο ἄφθονες κι ἂν εἶναι οἱ πηγὲς τῶν ἀπολαύσεών του, δὲν μποροῦν νὰ γεμίσουν τὸ μικρὸ σκεῦος τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς, ἡ ὁποία ὄντας ἀθάνατη, μπορεῖ νὰ ἱκανοποιηθεῖ μόνο μὲ ἀθάνατη ζωή.

Ἐάν, ἔχοντας αἴσθηση αὐτοῦ τοῦ κενοῦ τῶν κτισμάτων, σοῦ φαίνεται πώς ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ἀλήθειά σου, ἡ ζωή, ἡ ἐπιθυμία σου καὶ ἡ ἐκπλήρωση ὅλων τῶν ἐπιθυμιῶν σου, ἀποσύρθηκε ἀπὸ σένα, ἔκρυψε τὸ πρόσωπό Τοῦ καὶ σὲ ἄφησε ὄχι μόνο χωρὶς ἀνάπαυση, ἀλλά καὶ σὲ δοκιμασία, ὄχι ἁπλῶς μονάχο, ἀλλά καταμεσῆς τῶν ἐχθρῶν τῆς σωτηρίας σου, ἂν τὸ ἀνήσυχο βλέμμα σου δὲν μπορεῖ νὰ διαπεράσει τὰ σύννεφα πού καλύπτουν τὸν οὐρανό, καὶ οἱ ἀνεξιχνίαστοι ὁδοὶ τοῦ Ὑψίστου δὲν σοῦ προσφέρουν παρὰ ἀβεβαιότητα, τότε λάβε ἀπὸ τὶς οὐράνιες δυνάμεις τὸν λόγο τὸν πλήρη δυνάμεως, πού μπορεῖ νὰ πληρώσει τὸ κενό της καρδιᾶς σου, νὰ φωτίσει τὴ θλίψη σου, νὰ βάλει τέλος στὴ μοναξιά, νὰ φωτίσει τὸ σκοτάδι, νὰ ἄρει κάθε ἀβεβαιότητα καὶ νὰ ἀφυπνίσει τὸ πνεῦμα σου μὲ ἐλπίδα πού δὲν εἶναι ἀπατηλὴ ἤ φθαρτή. Αὐτὸς ὁ Ἴδιος Ἰησοῦς, «ὅστις διέστη ἀπό σοῦ εἰς τὸν οὐρανόν», θὰ ἔρθει.

Ἁγιος Φιλάρετος Μόσχας

 Αναδημοσίευση απ΄ τήν Ιστοσελίδα τής Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέα .
 

Η άλωση της πόλης από τους Οθωμανούς,1453 . Δημήτριος Ριζούλης .

καλή ακρόαση

Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου γιά τήν επικύρωση τής καταδίκης τών ΓΟΧ .

Σχετικά με βίαιες ενέργειες εντός Αγίου Όρους, με σημερινή απόφαση τού Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης έλαβε τέλος η ποινική διαδικασία για την εκτόξευση βομβών μολότωφ και εκρηκτικού μηχανισμού εναντίον αστυνομικών και πολιτών τον Ιούλιο 2013 από τους εξωεκκλησιαστικούς καταληψίες κτηρίων της Ιεράς Μονής μας του Εσφιγμένου στο κονάκι των Καρυών. Το Δικαστήριο επικύρωσε την καταδίκη τους για σωρεία παραβιάσεων του Ποινικού Κώδικα.

Η Πολιτεία έως και σήμερα συνεχίζει αδικαιολόγητα να αδρανεί στο να υλοποιήσει τις τελεσίδικες αποφάσεις απέλασής τους από το Άγιο Όρος και στο να λύσει την παράνομη κατάληψη κτηρίων της Μονής μας. Αυτό, πέραν των αυτονόητων κινδύνων για τα κτήρια, τα κειμήλια, τις βιβλιοθήκες κλπ, που παραμένουν παρανόμως σε χέρια καταδικασθέντων, αφήνει πεδίο δράσης για συνέχιση των βίαιων και άλλων παρανόμων ενεργειών τους εντός Αγίου Όρους.

Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου υπενθυμίζει πως οι καταδικασθέντες καταληψίες είναι εξωεκκλησιαστικοί, δεν ανήκουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και είναι σχισματικοί, επομένως, βάσει του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους, απαγορεύεται η εγκαταβίωσή τους στο Άγιο Όρος. Το αυτοδιοίκητο καθεστώς του Αγίου Όρους χαίρει ειδικής προστασίας από το Σύνταγμα της Ελλάδος και η Πολιτεία οφείλει να το διαφυλάττει, ιδίως από πράξεις βίας και πάσης παρανομίας.

Εκ της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

 

Πηγή : Ι. Μ. Εσφιγμένου

 

Κυριακή τού παραλύτου .

Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ὑπομένει ὅλα τὰ λυπηρὰ αὐτῆς τῆς ζωῆς μὲ καρτερία κι ἐλπίδα στό Θεό. Γι αὐτὸν ἡ κάθε μέρα θὰ εἶναι μῆνας στόν οὐρανό, ἐνῶ στόν ἄπιστο θὰ μοιάζει μὲ χρόνο ὁλόκληρο. Γιατὶ ὁ ἄπιστος χαίρεται μόνο ὅταν δέν ὑποφέρει· κι ὅταν ὑποφέρει, τὸ κάνει χωρὶς ὑπομονὴ κι ἐλπίδα στό Θεὸ καὶ δυσανασχετεῖ…

Ὁ συνειδητὸς ἄνθρωπος εἶναι λογικὸ ν’ ἀναζητήσει τίς αἰτίες πού τὸν βασανίζουν μέσα του, ἐνῶ ὁ ἀνόητος κατηγορεῖ πάντα τοὺς ἄλλους. Ὁ συνειδητὸς ἄνθρωπος θυμᾶται ὅλες τίς ἁμαρτίες πού ἔκανε ἀπὸ παιδί. Τὶς θυμᾶται μὲ φόβο Θεοῦ καὶ περιμένει νά πληρώσει γι’ αὐτές…

Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ἐπωφελεῖται ἀπ’ ὅλα τὰ βάσανα του, γνωρίζοντας πώς ὅλ’ αὐτὰ τὰ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς μὲ τὴν ἀγάπη Του γιά τὸν ἄνθρωπο, γιά τή δική του ὠφέλεια. Μὲ τὸ ἔλεός του ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει νά ἐπισκεφτοῦν τὸν ἄνθρωπο βάσανα γιά τὶς ἁμαρτίες του. Μὲ τὸ ἔλεός Του τὸ κάνει αὐτό, ὄχι μὲ τή δικαιοσύνη Του. Ἂν ἐνεργοῦσε μὲ τή δικαιοσύνη Του, τότε κάθε ἁμαρτία ἀναπόφευκτα θὰ ‘φερνε θάνατο, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος:

«Ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκυεῖ θάνατον» (Ἰάκ. Α΄ 15). Κι ὁ Θεὸς ἀντὶ γιά θάνατο χαρίζει θεραπεία μέσ’ ἀπὸ τὰ βάσανα. Τὰ βάσανα εἶναι ὁ τρόπος πού χρησιμοποιεῖ ὁ Θεὸς γιά νά θεραπεύσει τή λέπρα τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου.

Μόνο ὁ ἀνόητος ἄνθρωπος σκέφτεται πώς τὰ βάσανα εἶναι κακό. Ὁ συνειδητὸς ἄνθρωπος γνωρίζει πώς τὰ βάσανα δέν εἶναι κάτι κακὸ ἀλλὰ ἡ φανέρωση τοῦ κακοῦ, ἡ θεραπεία του. Πραγματικὸ κακὸ γιά τὸν ἄνθρωπο εἶναι μόνο ἡ ἁμαρτία. Ἐκτὸς ἁμαρτίας δέν ὑπάρχει τίποτα κακό. Ὅλα τ’ ἄλλα πού οἱ ἄνθρωποι ἀποκαλοῦν κακὰ δέν εἶναι τίποτ’ ἄλλο, παρὰ τὸ πικρὸ φάρμακο πού θεραπεύει τὸ κακό. Ὄσο πιὸ ἄρρωστος πνευματικὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τόσο πικρότερο εἶναι τὸ φάρμακο πού τοῦ δίνει ὁ γιατρός.

Μερικὲς φορὲς ὁ ἄρρωστος νομίζει πώς τὸ φάρμακο εἶναι χειρότερο καὶ πιὸ πικρὸ ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἀρρώστια. Τὸ ἴδιο γίνεται καὶ μὲ τὸν ἁμαρτωλό. Τὰ βάσανα εἶναι βαρυτέρα καὶ πιὸ πικρὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία πού ἔκανε. Αὐτὸ ὅμως εἶναι ἀπάτη, μία πολὺ μεγάλη αὐταπάτη. Δέν ὑπάρχει στόν κόσμο βάσανο τόσο σκληρὸ καὶ τόσο ὀλέθριο ὅσο ἡ ἁμαρτία. Ὅλα τὰ βάσανα πού ὑποφέρουν ἄνθρωποι καὶ λαοὶ δέν εἶναι τίποτ’ ἄλλο, παρὰ ἡ πλούσια θεραπεία πού παρέχει σὲ ἀνθρώπους καὶ ἔθνη τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιά νά τοὺς σώσει ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο. Κάθε ἁμαρτία, ἑπομένως, ὅσο μικρὴ κι ἂν εἶναι, ἀναπόφευκτα τὴν ἀκολουθεῖ θάνατος, ἂν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ δέν ἐπιτρέψει τὴν ἐπίσκεψη τῆς ἀρρώστιας, γιά νά συνεφέρει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τή μέθη τῆς ἁμαρτίας. Γιατὶ ἡ θεραπεία πού ἀκολουθεῖ τὸν πειρασμό, προέρχεται ἀπὸ τὴν εὐεργετικὴ δύναμη τοῦ Ἁγίου καὶ Ζωοποιοῦ Πνεύματος.

Ἴσως ἰσχυριστεῖς: «Ὁ ἄνθρωπος φοβᾶται τὰ βάσανα ἐπειδὴ φοβᾶται τὸ θάνατο. Μποροῦν τὰ βάσανα ν’ ἀπομακρύνουν τὸ θάνατο;» Τὶ εἶναι αὐτὸ πού ὁδηγεῖ τὸ σῶμα στό θάνατο; Ἡ ἀρρώστια ἢ τὸ φάρμακο;

Ο Μέγας Άγιος Κωνσταντίνος καί η Αγία Ελένη .

 Βίος καί πολιτεία τών Αγίων Θεοστέπτων Βασιλέων καί ισαποστόλων , Κωνσταντίνου τού Μεγάλου καί Ελένης τής μητρός αυτού , η μνήμη τών οποίων εορτάζεται στίς 21 Μαΐου .

Καλή ακρόαση

Η Γενοκτονία τών Ποντίων Ελλήνων . Ενωμένη Ρωμηοσύνη .

καλή παρακολούθηση

Η Κυριακή τών Μυροφόρων .

Μέτρο τῆς πιστότητας-῾Η στιγμή τῆς ἥττας

Αὐτοί πού ἑορτάζουν σήμερα ἦσαν φίλοι καί ἀκόλουθοι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά σπάνια τούς φέρνουμε στόν νοῦ μας, ἐπειδή πολύ λίγο ἀναφέρονται στίς Γραφές. Καθένας τους ὅμως θά μποροῦσε νά γίνει ἕνα μάθημα γιά μᾶς.

῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωσήφ ὁ ἀπό ᾿Αριμαθαίας ἦταν ἕνας πλούσιος ἄνθρωπος πού ἄκουγε τόν Χριστό μέ ἀνοιχτό μυαλό, δέν δεσμεύτηκε ὅμως ποτέ. Δέν δεσμεύθηκε οὔτε ὁ Νικόδημος, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕνας μορφωμένος καί μέλος τοῦ Συνεδρίου. Παρακολουθοῦσε τόν Χριστό, Τοῦ ἔθετε ἐρωτήματα, ἤθελε νά καταλάβει, ἤθελε νά βεβαιωθεῖ. Κανείς ὅμως ἀπό τούς δύο δέν δεσμεύθηκε ὅτι θά ἀκολουθεῖ τόν Χριστό, κανείς ἀπ’ τούς δύο δέν θεώρησε τόν ἑαυτό του μαθητή Του.

῾Ωστόσο ὅμως, τή στιγμή πού ὁ Χριστός στά μάτια ὅλων ἦταν ὁ ἡττημένος, τότε πού ἡ νίκη ἦταν μέ τό μέρος τῶν ἐχθρῶν Του, ὅταν ἦταν νεκρός καί ἐπρόκειτο νά ταφεῖ, τότε ἦρθε στήν ἐπιφάνεια ἡ ἀφοσίωση αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων πού ἀπό τό στόμα Του εἶχαν ἀκούσει ρήματα Ζωῆς. ᾿Αποκαθήλωσαν λοιπόν τό σῶμα Του μαζί μέ τή Θεοτόκο γιά νά τό ἐνταφιάσουν. Μέ τόλμη προσῆλθαν στόν Πόντιο Πιλάτο καί ζήτησαν τήν ἄδεια νά πάρουν τό σῶμα ὥστε νά τό ἐνταφιάσουν μέ τήν προσήκουσα τιμή. Στήν πορεία τῆς ζωῆς Του, Τόν ἄκουγαν μέ διστακτικό ἀλλά ἀνοιχτό μυαλό. Μέ τόν θάνατό Του, ἦρθε στό προσκήνιο ἡ πιστότητά τους. Καί βλέποντας τόν πόνο τῆς Μητέρας Του καί τοῦ ᾿Ιωάννη, δέν τούς ἔμεινε καμιά ἀμφιβολία· Πρέπει νά πάρουν θέση· πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀνεχθοῦν νά πεταχτεῖ περιφρονημένος Αὐτός πού στάθηκε δάσκαλος, ὁδηγός καί φίλος τους;

῎Εχουμε καί τήν ἄλλη ὁμάδα, αὐτή τῶν Μυροφόρων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες ἀκολουθοῦσαν τόν Χριστό καί φρόντιζαν γιά τίς ἀνάγκες τίς δικές Του καί τῶν μαθητῶν Του. ῞Οταν ὁ Χριστός σταυρώθηκε, ὅλοι οἱ ἀπόστολοι σκορπίστηκαν, ἐκτός ἀπό τόν ᾿Ιωάννη καί ἀπό αὐτές τίς γυναῖκες. ῾Η ἀφοσίωση πού τίς κρατοῦσε κοντά Του δέν εἶχε νά κάνει μέ τή διανοητική βεβαιότητά τους γι’ Αὐτόν· μᾶλλον ἔκλεινε μέσα της κάτι ἀπό τά λόγια τῶν μαθητῶν πού πορεύονταν πρός ᾿Εμμαούς· «Οὐχί ἡ καρδία ἡμῶν καιομένη ἦν ἐν ἡμῖν, ὡς ἐλάλει ἡμῖν ἐν τῇ ὁδῷ;» (Λουκ. 24, 32).

Σ’ ὅλη τήν πορεία, ἀπό τή Γαλιλαία ἕως τήν ῾Ιερουσαλήμ, ἀπό τό εἰρηνικό τοπίο μέχρι τόν τόπο τῆς τραγωδίας, ὅλο αὐτό τό διάστημα Τόν ἄκουγαν καί οἱ καρδιές τους ζωντάνευαν -ὄχι ἀπό προσωπική ἀγάπη πρός Αὐτόν ἀλλά ἀπό μιά βαθιά αἴσθηση αἰώνιας ζωῆς. Εἶναι αὐτό ἀκριβῶς πού ἀντανακλοῦσαν καί τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Πέτρου ἐνωρίτερα· ὅταν Τόν ἐγκατέλειψαν ὅλοι ὅσοι Τόν ἀκολουθοῦσαν, ὁ ᾿Ιησοῦς ρώτησε τούς μαθητές, «Μή καί ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν;». Τότε ὁ Πέτρος ἀπάντησε· «Κύριε, πρός τίνα ἀπελευσόμεθα; ῥήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις» (᾿Ιωάν. 6, 67-68). Καί δέν ἦταν αὐτά τά λόγια, λόγια πού προέκυπταν ἀπό συλλογισμούς ἤ ἀποδείξεις. ῞Οταν ὁ Κύριος τούς μιλοῦσε, ξυπνοῦσε μέσα τους ἡ αἰώνια ζωή, ἄνοιγε γι’ αὐτούς ἡ πύλη τῆς αἰωνιότητας. Καί ἤξεραν ὅτι ἦταν λόγια ἀληθινά ἐπειδή ὑπῆρχε μέσα τους νέα ζωή. Αὐτό συνέβη καί μέ αὐτές τίς γυναῖκες.

Σήμερα λοιπόν τιμοῦμε τούς ἀνθρώπους πού ἀποδείχθηκαν πιστοί, ἐκείνους πού ἐνῶ ἦσαν ἀδύναμοι δέν τό ἔβαλαν στά πόδια καί ἐκείνους πού μπροστά στήν ἥττα καί τήν τραγωδία ἀναδείχθηκαν πιστοί μαθητές. ῎Ας τούς θυμόμαστε, ὄχι μόνο ὅταν βλέπουμε πόσο δοξάστηκαν, ὅπως σήμερα στή Θεία Λειτουργία, ἀλλά καί γιά νά ρωτοῦμε τόν ἑαυτό μας· Μοιάζουμε, σέ κάποιο βαθμό, μέ ὁποιονδήποτε ἀπό αὐτούς; ῞Οταν ὁ Χριστός μοιάζει ἡττημένος, ἔχω τή δύναμη νά κάνω ἕνα βῆμα μπροστά καί νά πῶ «εἶμαι κι ἐγώ μαθητής Του», τή στιγμή πού σέ ἀνέφελους καιρούς ἤμουν συγκρατημένος, ἀβέβαιος, διστακτικός καί ἔθετα στόν ἑαυτό μου, ἤ μᾶλλον ἔθετα στόν Κύριο, ἕνα σωρό ἐρωτήματα;

Κι ἀκόμα, ἄς τό σκεφθοῦμε· Εἶναι εὔκολο νά εἴμαστε μαθητές τοῦ Χριστοῦ ὅταν εἴμαστε στήν κορυφή τοῦ ἀφρισμένου κύματος, στήν ἀσφάλεια τῶν χωρῶν πού δέν ὑπάρχει διωγμός, οὔτε κίνδυνος ἀπόρριψης, οὔτε ἡ προδοσία μπορεῖ νά ὁδηγήσει στό μαρτύριο, οὔτε κἄν τό ἐνδεχόμενο νά πέσουμε θύματα γελοιοποίησης ἤ κοροϊδίας. ῎Ας σκεφθοῦμε τούς ἑαυτούς μας ὄχι σέ σχέση μέ τόν Χριστό μόνο ἀλλά καί σέ σχέση μέ τούς ἀδελφούς μας, ἐπειδή ὁ Χριστός εἶπε ὅτι ὅ,τι κάνουμε στόν ἐλάχιστο, τόν πιό ἀσήμαντο ἀπό αὐτούς, τό ἔχουμε κάνει στόν ῎Ιδιον. ῎Ας ἀναρωτηθοῦμε πῶς συμπεριφερόμαστε ὅταν κάποιος παραμερίζεται, λοιδωρεῖται, ἀποδιώχνεται ἤ καταδικάζεται ἀπό τήν κοινή γνώμη ἤ ἀπό τή γνώμη ὅσων μετροῦν γιά μᾶς· βρίσκουμε τή στιγμή ἐκείνη τό θάρρος νά ποῦμε, «ἦταν καί παραμένει φίλος μου, εἴτε τόν ἀποδέχεστε εἴτε ὄχι»;  Δέν ὑπάρχει πιό ἀξιόπιστο μέτρο πιστότητας ἀπό ἐκείνη τήν πιστότητα πού ἐκδηλώνεται τή στιγμή τῆς ἥττας.

῎Ας τό σκεφθοῦμε αὐτό, γιατί ὅλοι ὑφιστάμεθα τήν ἥττα, καί μέ τόσους πολλούς τρόπους! ῞Ολοι ἀγωνιζόμαστε, μέ ὅση δύναμη ἔχουμε -λίγη ἤ πολλή- γιά νά εἴμαστε αὐτό πού πρέπει, καί παρόλα αὐτά ὑπολειπόμαστε ὅλη τήν ὥρα. Δέν θά ’πρεπε ἄραγε νά βλέπουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον ὄχι μόνο μέ συμπάθεια, ἀλλά καί μέ τήν πιστότητα τοῦ φίλου πού εἶναι διατεθειμένος νά σταθεῖ κοντά σ’ ἐκεῖνον πού πέφτει, πού ἐκπίπτει τῆς χάριτος, πού ἀποτυγχάνει νά φθάσει στό δικό του ἰδανικό, πού διαψεύδει τίς ἐλπίδες καί τίς προσδοκίες πού εἴχαμε ἐναποθέσει ἐπάνω του; Στίς ὧρες αὐτές, ἄς στεκόμαστε δίπλα του, ἄς εἴμαστε πιστοί καί ἄς ἀποδεικνύουμε ὅτι ἡ ἀγάπη μας δέν ἐξαρτᾶτο ἀπό τήν ἐλπίδα τῆς νίκης ἀλλά ἦταν ἕνα δῶρο ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας, δῶρο «δωρεάν», δῶρο χαρούμενο καί ὑπέροχο.

Εἶναι κανείς ἀπό μᾶς ᾿Ιωσήφ ἀπό ᾿Αριμαθαίας, εἶναι κανείς ἀπό μᾶς Νικόδημος, καί μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι μοιάζουμε στίς Μυροφόρες, τίς ὁποῖες οὔτε οἱ ἀνάγκες, οὔτε ἡ ἥττα, οὔτε ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ μπόρεσε νά τίς χωρίσει ἀπό Αὐτόν; Κανείς μας δέν μοιάζει ἀπόλυτα μέ ὅλους αὐτούς. ῎Ας διδαχτοῦμε ὅμως ἀπό αὐτούς καί ἄς προσπαθήσουμε νά αὐξηθοῦμε σέ πιστότητα, μιμούμενοι ἐκείνους· ἐκείνους πού Τόν διακόνησαν, ἐκείνους πού στάθηκαν δίπλα Του τήν ὥρα τῆς ἥττας.

METR. ΑΝΤΗΟΝΥ ΒLΟΟΜ

Πηγή : Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα

Η Κυριακή τού Θωμά .

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ἔρχομαι νά καταβάλλω χωρίς ἄλλο τήν ὀφειλή μου. Γιατί κι ἄν εἶμαι φτωχός ὅμως θέλω νά ἀποσπάσω βίαια τήν εὐγνωμοσύνη σας. ῎Εδωσα τήν ὑπόσχεση νά σᾶς φανερώσω τήν ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ καί τώρα ἔρχομαι νά τήν ἐκπληρώσω. Τίς πρῶτες ὀφειλές πρῶτα βιάζομαι νά ἐξοφλῶ, γιά νά μή μέ πνίξουν οἱ τόκοι πού μαζεύονται. Συνεργαστῆτε καί σεῖς στήν καταβολή τοῦ χρέους μου καί ἱκετέψετε τό Θωμᾶ, νά βάλη στά χείλη μου τό ἅγιο χέρι του, πού ἄγγιξε τήν πλευρά τοῦ Κυρίου, νά νευρώση τή γλῶσσα μου, γιά νά σᾶς ἐξηγήση ὅσα ποθῆτε. Κι ἐγώ παίρνοντας θάρρος ἀπό τίς πρεσβεῖες τοῦ ἀποστόλου καί μάρτυρα Θωμᾶ διαλαλῶ τήν πρώτη του ἀπιστία καί τήν ὕστερη ὁμολογία, πού εἶναι τῆς ᾿Εκκλησίας κρηπῖδα καί θεμέλιο.

Θαύμα ! Τό αίμα τού Αγίου Νικολάου τού έν Βουνένοις βγαίνει μέσα από τά δέντρα !

Σήμερα , 9 Μαΐου - μνήμη τού Αγίου νεομάρτυρος Νικολάου τού έν Βουνένοις .

   Τό αίμα τού Αγίου Νικολάου τού έν Βουνένοις βγαίνει μέσα από τά δέντρα ! Στά δέντρα αυτά , είχαν κρεμάσει οί Άβαροι τόν Άγιο μαζί μέ 12 άλλους Νεομάρτυρες , τούς οποίους βασάνισαν μέχρι θανάτου στίς + 9 Μαϊου τού 720( ; ). Τόν Άγιο Νικόλαο , τελικώς τόν αποκεφάλησαν διά ξίφους . Πολλοί Άγιοι μαρτύρησαν στήν Ελλάδα , ειδικά από τούς Τούρκους Μουσουλμάνους . Οί Άβαροι δέν γνωρίζουμε ακριβώς σέ τί θρησκεία πίστευαν , πάντως , οί ενδυμασίες τούς μέσα στούς τάφους πού βρέθηκαν, δείχνουν πώς ήταν επηρεασμένοι από τούς Τούρκους  .

    Τό θαύμα αυτό , είναι μία ακόμη απόδειξη πώς η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία διαφέρει από όλες τίς άλλες , οί οποίες δέν έχουν ούτε ένα αγιαστικό θαύμα να μάς δείξουν . Οί υπόλοιπες θρησκείες τού κόσμου , έχουν όλες τά ίδια υπερφυσικά θαύματα . Σπάνε αντικείμενα , ακούγονται διάφοροι ήχοι , άνθρωποι καί αντικείμενα σηκώνονται στόν αέρα κ.λ.π. . Αυτά όλα όμως , είναι στίς δυνατότητες τών δαιμόνων . 
    Εμείς τούς ερωτούμε . Γιατί άραγε δέν μπορεί κανείς απ΄ αυτούς - τούς αυτοπροβαλόμενους ώς '' δυνατούς '' κ.λ.π. , νά αγιάσει ένα ποτήρι νερό χαρίζοντάς τού αιώνια αφθαρσία , όπως συμβαίνει στήν Ορθόδοξη Εκκλησία Τού Χριστού ; Γιατί δέν έχουν πεί ποτέ τούς ούτε μία προφητεία ; Γιατί τέλος , κανείς απ΄αυτούς τούς '' επιδειξίες γκουρού '' , δέν μένει άφθαρτος μετά θάνατον , όπως οί Άγιοι τής Εκκλησίας μάς , πού επιπλέον ευωδιάζουν έν αντιθέσει πρός όλους τούς ανωτέρω ;  
   Δέν μπορούν να τά πετύχουν όλα αυτά , διότι μόνον ο Θεός μπορεί νά νικήσει τήν φθορά καί τόν θάνατο .

Άλλα σχετικά θέματα : '' Τό θαύμα τής φανερώσεως τών ακτίστων ενεργειών τού Αγίου Πνεύματος , στό Άγιο Βάπτισμα τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς ! ''

καί : '' Πώς ερμηνεύονται τά θαύματα τής ενέργειας Τσί ( Chi ) ή Κί (Qi ). ''