H
Νέα Εποχή και όσοι συνειδητά ή ασυνείδητα την υπηρετούν, έκαναν και κάνουν τα
πάντα για να στερήσουν
από τους πιστούς αρχικά
την ελπίδα , κατόπιν
την προσδοκία και τέλος την
εμπειρία της Αναστάσεως.
«
…προσέχετε
οὖν
ἑαυτοῖς
καὶ
παντὶ
τῷ
ποιμνίῳ, ἐν ᾧ
ὑμᾶς
τὸ
Πνεῦμα
τὸ
ἅγιον
ἔθετο
ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν
ἐκκλησίαν
τοῦ
Κυρίου
καὶ
Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο
διὰ
τοῦ
ἰδίου
αἵματος. ἐγὼ γὰρ
οἶδα
τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται
μετὰ
τὴν
ἄφιξίν
μου
λύκοι
βαρεῖς
εἰς
ὑμᾶς
μὴ
φειδόμενοι
τοῦ
ποιμνίου· καὶ
ἐξ
ὑμῶν
αὐτῶν
ἀναστήσονται
ἄνδρες
λαλοῦντες
διεστραμμένα
τοῦ
ἀποσπᾶν
τοὺς
μαθητὰς
ὀπίσω
αὐτῶν. διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι
τριετίαν
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
οὐκ
ἐπαυσάμην
μετὰ
δακρύων
νουθετῶν
ἕνα
ἕκαστον…»
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Κ´ 28 – 36
(Απόσπασμα από το
Αποστολικό ανάγνωσμα της
Κυριακής των Πατέρων της Α΄
Οικουμενικής Συνόδου)
Αν σήμερα ζούσε
ανάμεσά μας ο Άγιος Ευγένιος ο
Αιτωλός ή Γιαννούλης (1597 – 1682)
είναι βέβαιο πως δεν θα
αναφερόταν μόνο σε «λυκόμορφους
φορολογητές» αλλά και σε πολλούς ακόμα
«λυκόμορφους» ή «λυκοειδείς» εχθρούς
του ορθόδοξου ελληνικού λαού.
Και ο Άγιος Ιωάννης
ο Χρυσόστομος αναφερόμενος στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο θα
μας θύμιζε τα λόγια
του Κυρίου μας Ιησού Χριστού:
Ἐγὼ εἶμαι πατέρας, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφή, ἐγὼ ἔνδυμα, ἐγὼ ρίζα, ἐγὼ θεμέλιον, κάθε τί τὸ ὁποῖον θέλεις ἐγώ· νὰ μὴν ἔχεις ἀνάγκην ἀπὸ τίποτε. Ἐγὼ καὶ θὰ σὲ ὑπηρετήσω· διότι ᾖλθα νὰ ὑπηρετήσω, ὄχι νὰ ὑπηρετηθῶ. Ἐγὼ εἶμαι καὶ φίλος, καὶ μέλος τοῦ σώματος καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφός, καὶ ἀδελφὴ καὶ μητέρα, ὅλα ἐγώ· ἀρκεῖ νὰ διάκεισαι φιλικὰ πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ ἔγινα πτωχὸς διὰ σέ· ἔγινα καὶ ἐπαίτης διὰ σέ· ἀνέβηκα ἐπάνω εἰς τὸν Σταυρὸν διὰ σέ· ἐτάφην διὰ σέ· εἰς τὸν οὐρανὸν ἄνω διὰ σὲ παρακαλῶ τὸν Πατέρα· κάτω εἰς τὴν γῆν ἐστάλην ἀπὸ τὸν Πατέρα ὡς μεσολαβητὴς διὰ σέ. Ὅλα δι᾿ ἐμὲ εἶσαι σύ· καὶ ἀδελφὸς καὶ συγκληρονόμος καὶ φίλος καὶ μέλος τοῦ σώματος. Τί περισσότερον
θέλεις;
Πριν από λίγους μήνες, 166
Έλληνες βουλευτές
ακολουθώντας τις «άνωθεν» εντολές, υπερψήφισαν ένα πολυνομοσχέδιο, στο οποίο εκτός
των άλλων γενοκτόνων
μέτρων, περιγράφεται και η
ανεπιφυλάκτως , αμετακλήτως και άνευ
όρων παράδοση της εθνικής
μας κυριαρχίας στα χέρια μιας επι της
ουσίας παγκόσμιας και κατά τα φαινόμενα σιωνιστικογεννούς τραπεζοπιστωτικής εξουσίας.
Μας έριξαν «κάτω», αλλά και αυτό
πάλι δεν αρκεί.
Πρέπει να
εξασφαλίσουν ότι ο Έλληνας
δεν θα ξανασηκωθεί , δεν θα αντισταθεί , δεν θα αναζητήσει
την σωτηρία του εκεί
που πρέπει, δηλαδή στην Ορθόδοξη
παράδοση και στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Η
μακροημέρευση αυτής της νέας τυρρανίας αλλά και η εξάπλωσή
της σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη εξαρτώνται
άμεσα από το
αν θα καμφθεί ολοκληρωτικά το
ζωογόνο ελληνορθόδοξο φρόνημα
του ελληνικού λαού.
Τα μέσα που ήδη
χρησιμοποιούνται είναι ακόμα
πιο δόλια από εκείνα
που χρησιμοποιήθηκαν για την κατάρρευση
της εθνικής ( αν υπήρξε ποτέ
τέτοια) οικονομίας.
Καλλιέργησαν, και εξακολουθούν να
καλλιεργούν στον Έλληνα ορθόδοξο πολίτη, πνεύμα τρόμου, σύγχυσης και
θολότητας, ώστε να μην
μπορεί να διακρίνει την αλήθεια
από το ψέμα ,την κατατροφή από την σωτηρία, το φώς από το σκοτάδι και εν
πάσει περιπτώσει τον Σταυρό
του Κυρίου μας από τα κάθε
είδους σταυροειδή γεωμετρικά
σχήματα των σύγχρονων
«Ναϊτών» της Νέας Εποχής.
Η
Νέα Εποχή σε αυτόν
τον «πόλεμο»,έχει ρίξει όχι μόνο τις
«μεγάλες» τραπεζοπιστωτικές της
δυνάμεις αλλά και κάθε «επίστρατη εφεδρεία» από τον χώρο της
πολιτικής,της παιδείας, της
διαννόησης ακόμα και
της εκκλησίας.Δυνάμεις οι οποίες , είτε εκ των «έσω», είτε εκ των «έξω», είτε από τα «δεξιά», είτε από τα
«αριστερά», σπρώχνουν παντοιοτρόπως και δολίως τον
ελληνικό λαό μακρυά από
τον Χριστό και την εκκλησία Του.
Η σκοπούμενη και
δολίως ενεργούμενη προσπάθεια αποκοπής
των πιστών από την Ορθόδοξη
Αποστολική και Αγιοπατερική παράδοση,δια της «μίξεως των αμίκτων» αν με
την συναίνεσή μας «ευδοκιμήσει», είναι
απολύτως βέβαιο ότι θα στερήσει
από το έθνος μας αλλά και από τον κάθε έναν προσωπικά
την εμπειρία της Ανάστασης και
ασφαλώς την εξ αυτής σωτηρία.
Νεοφανείς
και
αρκούντως κεκαλυμένες αιρέσεις , «μεταπατερικές» κακοδοξίες,
«ολιστικές» και «ομοιοπαθητικές» …θεραπείες που θεωρήθηκαν από
μερικούς συμβατές με την ορθόδοξη πίστη και παράδοση ,πολιτικές
οργανώσεις με αριστερό
αντισυστημικό δήθεν φρόνημα
, νεοειδωλολατρικές
συσπειρώσεις και εθνικοσοσιαλιστικά σχήματα
και κόμματα με αποκρυφιστική προέλευση και
ιδεολογικό περιεχόμενο, εργάζονται
νυχθημερόν ,ο κάθε ένας χωριστά
όμως για τον ίδιο ακριβώς σκοπό, που
είναι η δολιοφθορά
των θεμελίων «της πίστεως του Χριστού
της Αγίας και της πατρίδος η ελευθερία» υπέρ των οποίων και με αυτήν την σειρά αγωνίστηκε και ο Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης.
Κάτω από
αυτές τις συνθήκες το «Ορθόδοξο Παρατηρητήριο» όπως έπραξε και σε
πλείστες άλλες περιπτώσεις δεν θα
σιωπήσει αφήνοντας τον
ελληνικό Ορθόδοξο πιστό
λαό , στο «έλεος»
των πάσης φύσεως
δολιοφθορέων της Ορθόδοξης
Αποστολικής και
Αγιοπατερικής μας Παράδοσης.
Επί του παρόντος
θα αναφερθούμε στις οψίμως «ορθοδοξοφανείς» «αντισυστημικές» πολιτικές ρητορείες προσπαθώντας να αναδείξουμε τον
αντίχριστο αποκρυφισμό που κρύβεται κάτω από αυτά τα «βερνίκια» της
Νέας Εποχής.
Θα πρέπει να τονίσουμε, ότι ως μέλη της Αγίας του
Χριστού Εκκλησίας δεν εκφράζουμε
τις πολιτικές μας αντιρρήσεις
,υπο την στενή έννοια του όρου, εναντίον οποιουδήποτε κόμματος, ή
πολιτικής οργάνωσης.Οι
όποιες ενστάσεις ή αντιρρήσεις μας αφορούν σε
αντιεκκλησιαστικές, και άρα
αντίχριστες και μισάνθρωπες
συμπεριφορές και ιδεολογίες ή
αντιλήψεις , τις οποίες
αναπτύσσουν ή προωθούν
με κάθε τρόπο ευθέως ή πλαγίως φυσικά ή νομικά πρόσωπα ,κόμματα ,οργανώσεις,
ενώσεις, σύλλογοι, σύνδεσμοι, θρησκευτικές ομάδες και αιρέσεις.
Θεωρούμε
ότι οι πιο επικίνδυνες από αυτές τις ομάδες της Νέας Εποχής ,είναι
εκείνες οι οποίες παρουσιάζονται, ως τιμητές
του …εκσυγχρονισμού ή και της «καθάρσεως» της εκκλησίας, χωρίς ωστόσο
να έχουν αυτό το δικαίωμα ,
μιας και
πίσω από τα «επιχειρήματά» τους
κρύβεται όχι μόνο η πλήρης
άρνηση της Αποστολικής και Αγιοπατερικής
Θεοπνεύστου παραδόσεως,
αλλά και κάθε είδους
αντίχριστη διδασκαλία και
συμπεριφορά.
Σε
αυτές τις ομάδες ανήκουν , όπως θα καταδείξουμε πιο κάτω, και
οι εθνικοσοσιαλιστικές – εθνικιστικές οργανώσεις ή συσπειρώσεις όπως π.χ το
κόμμα της Χρυσής Αυγής
Δεν αναφερόμαστε στο πολιτικό περιεχόμενο του γενικού κομματικού τους κηρύγματος,το οποίο εξ
άλλου με παραλλαγές και τηρουμένων
των αναλογιών, το συναντούμε
και σε άλλα κομματικά «στρατόπεδα»,
αλλά στην αποκρυφιστική και αντίχριστη ιδιοσύσταση
του ιδεολογικού τους υποβάθρου.