“Η Κοίμηση της Θεοτόκου - Το γεγονός - Η εορτή” .

Από το Bιβλίο του θεολόγου Ευαγγέλου Λέκκου: “Η Κοίμησις της Θεοτόκου - Το γεγονός - Η εορτή” 

Η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου 

Νηστεία στην κυριολεξία (από το νη+εσθίω=δεν τρώω) σημαίνει αποχή από φαγητό και ποτό, όταν

όμως συνδέεται με επιτέλεση θρησκευτικού καθήκοντος. Διαφορετικά πρόκειται για αποχή επειδή δεν έχω να φάω («νηστεύει ο δούλος του Θεού γιατί δεν έχει να φάει») ή για απεργία πείνας.

Η εκκλησία μας δεν θεωρεί ότι η νηστεία είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο για σωματική άσκηση και πνευματική καλλιέργεια, ώστε ο άνθρωπος να εξαγνιστεί σωματικά και ψυχικά και να προσεγγίσει στον Θεό, να μετάσχει στα Μυστήρια (ιδίως της Θείας Κοινωνίας) και να δείξει έμπρακτα την αγάπη του προς τους αδελφούς του.

Ανάμεσα στις καθιερωμένες μεγάλες νηστείες (μεγάλης Τεσσαρακοστής πριν το Πάσχα, Χριστουγέννων, Αγίων Αποστόλων) περιλαμβάνεται και η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου (1 – 14 του μηνός), προς τιμήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στη διάρκειά της δεν καταλύεται ούτε το λάδι (φυσικά ούτε κρέας, ψάρι, τυροκομικά, αυγά), πλην Σαββάτου και Κυριακής, οπότε τρώμε λαδερά. Εξαίρεση γίνεται την 6^η Αυγούστου (εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος)  οπότε καταλύεται το ψάρι.

Στις 15 Αυγούστου, αν τύχει Τετάρτη ή Παρασκευή, ορίζεται ότι καταλύεται ψάρι, όχι κρέας.

Ας σημειωθεί ότι τόσο ο Κύριος όσο και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας υπογραμμίζουν ότι η νηστεία τότε είναι αληθινή, όταν συνδιάζεται με την αποχή από την αμαρτία, με την προσευχή, με την άσκηση της αγάπης κ.λ.π. 

Οι Πατέρες της Εκκλησίας για την Κοίμηση 

Το γεγονός της Κοιμήσεως ή Μεταστάσεως της Θεοτόκου, όπως ήταν φυσικό, δεν ενέπνευσε μόνο τους μεγάλους υμνογράφους και αγιογράφους, αλλά και πολλούς Πατέρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι αφιέρωσαν σ’αυτό είτε ειδικές Ομιλίες είτε αποσπάσματα – αναφορές. Άλλωστε δεν ήταν δυνατό να συμβεί διαφορετικά. Στο πάνσεπτο πρόσωπο της Παναγίας «νενίκηνται της φύσεως οι όροι» σε πολλές φάσεις της ζωής της: Ούσα Παρθένος γέννησε τον Ιησού Χριστό, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Έμεινε Παρθένος πριν, κατά και μετά τη γέννησή Του. Είναι αειπάρθενος. Και όταν ως άνθρωπος απέθανε και τότε νικήθηκαν «της φύσεως οι όροι», αφού «τάφος και νέκρωσις» δεν την κράτησαν στη γή, διότι «ως ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον».

Μακαριστός Μητροπολίτης Αιτωλίας κ. Κοσμάς . Εγκύκλιος Δεκαπενταυγούστου 2018 .

 

 

 

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου τη 2α Αυγούστου 2018

Αριθ. Πρωτ.: 650

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

(ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ.  107)

Προς  τον ιερόν κλήρον, τις μοναστικές αδελφότητες

και τον ευσεβή λαό της  καθ’  ημάς  θεοσώστου Ιεράς  Μητροπόλεως

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,

Σήμερα, αυτή τη μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι ορθόδοξοι χριστιανοί σε όλο τον κόσμο τιμούν την Παναγία Μητέρα μας. Όπου υπάρχει Εκκλησία του Χριστού, η πονεμένη ψυχή του Χριστιανού γονατίζει εμπρός στην αγία της εικόνα, αποθέτει με εμπιστοσύνη το φορτίο των προβλημάτων της, ευγνωμονεί για τις ευεργεσίες της και ζητάει τις πρεσβείες της.

Η Παναγία τιμάται ιδιαιτέρως σήμερα στην Ελλάδα μας. Δεν υπάρχει χωριό η πολιτεία που να μην έχει ναό στο όνομά της, που να μην ακούγονται ύμνοι και ψαλμοί της μεγάλης μας Μητέρας αυτό τον θεομητορικό μήνα του Αυγούστου. Από τότε που οι Έλληνες δέχθηκαν την πίστι του Χριστού έκαναν την Μητέρα Του και δική τους Μητέρα. Την έκαναν πολιούχο στη βασιλίδα των πόλεων, την έταξαν Υπέρμαχο Στρατηγό τους, την ύψωσαν ως σεπτό σύμβολο του πολιτισμού τους, την προσκύνησαν οι γενεές των προγόνων και των πατέρων μας με πίστι θερμή, με δέος άμετρο, με μύρια «χαίρε» και θυμιάματα.