Ο μακαριστός π. Επιφάνιος στήν Ι. Μονή Κεχαριτωμένης στήν Τροιζήνα .
Μοναχός και Ιεραποστολή
του Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου [† 1989]
του Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου [† 1989]
«Οι εν τω κόσμω εργαζόμενοι Κληρικοί προσφέρουν έργον σπουδαιότατον το
οποίον ουδεις επιτρέπεται να υπoτιμά και νά περιφρονή. Είνε όργανα της
Χάριτος. Είνε "υπηρέται Χριστού και οικονόμοι Μυστηρίων Θεού".
Συνεχίζουν εις τούς αιώνας τό έργον των Αγίων Αποστόλων. Κηρύττουν
Χριστόν Εσταυρωμένον και Αναστάντα, διδάσκουν μετάνοιαν και άφεσιν
αμαρτιών "επί τω ονόματι Αυτού". Διά της διδασκαλίας και της τελέσεως
των Αγίων Μυστηρίων οδηγουν πλήθoς ανθρώπων εις την ανέσπερον Βασιλείαν
του Θεού. "Χωρίς τούτων Εκκλησία ού καλείται", κατά τόν θείον Ιγνάτιον
(Τραλλ. Γ´, 1). Αλλ' αν δέν επιτρέπεται νά υποτιμάται η αποστολή και τό
έργον των εν τω κόσμω διακονούντων Κληρικών (και των ζηλωτών και
χαρισματούχων λαϊκών), εξ ίσου δέν έπιτρέπεται νά υποτιμάται η αποστολή
και το έργον των Μοναχών. Την Εκκλησίαν οδηγεί απλανώς το Πνεύμα το
Άγιον. Αν ο Μοναχισμός ήτο περιττόν τι καί άχρηστον βάρος, αν ητο μία
κατάστασις ανευ ουσίας καί νοήματος, δεν θα εγίνετο θεσμός εν τη
Εκκλησία, δεν θα ησχολούντο περί αυτόν Άγιαι Οικουμενικαί καί Τοπικαί
Σύνοδοι, δεν θα έγραφον περί αυτού μεγάλοι και θεοφόροι Πατέρες. Αν ο
Μοναχισμός δεν ητο "έργον Θεού", αν δεν ήτο "καρπός του Αγίου
Πνεύματος", αν δέν ήτο "φυτεία ήν εφύτευσεν ο Πατήρ", θα απεβάλλετο, αμα
τη εμφανίσει αυτού, εκ του Οργανισμού της Εκκλησίας ως "ξένον σώμα".
Αλλ' ο Μοναχισμός εβλάστησεν εν τω "γεωργίω' Αυτού, τη αγιωτάτη
Εκκλησία, και εν αυτώ ηνδρώθη και εκαρποφόρησεν, ακριβώς διότι ήτο
"φυτεία Θεού". Αμφισβήτησις της αξίας του Μοναχισμού είναι αδιανόητος
απ' Ορθοδόξου σκοπιάς. Πάσα κατ' αυτού, ως "θεσμού", καταφορά είναι
καθαρά θεομαχία.
