Απόσπασμα από τό βιβλίο τού π. Βασιλείου Παπαδάκη :
'' Οί κακοδοξίες τού ζηλωτικού παλαιοημερολογιτισμού ''.
'' Οί κακοδοξίες τού ζηλωτικού παλαιοημερολογιτισμού ''.
Κατά το α ήμισυ της β
χιλιετίας οι Λατινόφρονες Ενωτικοί αγωνίζονται «πάση θυσία»11,
όπως λέγει ο Ζηλωτής θεολόγος Θεοδώρητος, να επιτύχουν την ένωσι με
τους Λατίνους. Υποστηρίζουν μάλιστα (τέλος ιβ αιώνος), ότι
οι Ορθοδοξοι δεν έπραξαν «καλώς»12 που αποσχίσθηκαν από τους Λατίνους
προ της καταδίκης τους. Παρά ταύτα, οι μεγάλοι Πατέρες καθώρισαν με την
διδασκαλία και το παράδειγμά τους ως όρο διακοπής εκκλησιαστικής
κοινωνίας την ένωσι με τους αιρετικούς και όχι την ύπαρξι Ενωτικών
και Λατινοφρόνων (έναντι των οποίων αγωνίσθηκαν φυσικά με ακατάβλητο
ηρωισμό) η τις κινήσεις προς ένωσι και τους Διαλόγους. Συγκεκριμένα:
