Ρέι κί - Βελονισμός - Ρεφλεξολογία - επικίνδυνες ψευτο θεραπείες !

 

 

 

κ. Κωνσταντίνα Ἀλεβίζου,
Ἰατρός-Μικροβιολόγος, Ἐκπαιδευτικός

 [ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ «ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ»: «ΙΑΤΡΙΚΗ» ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ,
ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 17 ΜΑΪΟΥ 2014 - ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ Ι.Μ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ]

1.1.       ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ

Ὁ Βελονισμός ἀνάγεται χρονικά στά βάθη μυθικῶν ἀφηγήσεων τῶν Κινέζων.

Τότε στήν ἀρχαία Κίνα, πίστευαν ὅτι ἡ ἀρρώστια ἦταν ἔργο κακῶν δαιμόνων, τῶν Κουέι οἱ ὁποῖοι φώλιαζαν σέ κάποια σημεῖα τοῦ σώματος. Θεωροῦσαν, ὅτι μποροῦσαν νά ἐξοντώσουν τούς δαίμονες αὐτούς  εἰσάγοντας βελόνες σέ αὐτά τά σημεῖα. Ἔτσι δημιούργησαν τά 13 πρῶτα σημεῖα τοῦ βελονισμοῦ.(1)

Ἀργότερα στήν Κίνα ἐνστερνίσθηκαν τό φιλοσοφικό-θρησκευτικό σύστημα τοῦ Ταοϊσμοῦ, ὁπότε προέκυψε ὁ Παραδοσιακός Κινεζικός Βελονισμός, καί τά βελονιστικά σημεῖα ἔγιναν ἀπό 13 τῶν δαιμόνων 365, ὅσες οἱ μέρες τοῦ ἔτους., καί στή συνέχεια πάνω ἀπό 3500.(1)

Κατά τή φιλοσοφία αὐτή, ἡ ἐνέργεια Chi, ἤ ἀλλιῶς "ζωτική ἐνέργεια" εἶναι ἡ βασική κοσμική ἀρχή, ἡ αἰτία κάθε δημιουργικῆς καί καταστροφικῆς καταστάσεως. Ἡ ἐνέργεια αὐτή θεωροῦν ὅτι ἔχει δυό «ἐνεργειακούς πόλους». Τόν Γίν ὡς τόν ἀρνητικό καί τόν Γιάνκ ὡς τόν θετικό πόλο. Αὐτοί  ἀποτελοῦν τίς δυό βασικές «Ἀρχές» τῆς μυθικῆς φιλοσοφίας τοῦ Ταοϊσμοῦ. Τά  Γίν καί τά  Γιανκ, εἶναι ἀντίθετα ἀλλά συνεργάζονται. (1) Ἔτσι διακρίνουν τά ὄργανα τοῦ σώματός μας σέ ὄργανα YIN καί σέ ὄργανα YANG .(2)

Τό Γιάνκ ἐκπροσωπεῖ: τήν δύναμη, τό φῶς, τή θερμότητα, τόν Οὐρανό, τήν ἀρρενωπότητα, τό σκληρό. Τό Γίν, ἀντιθέτως, ἐκφράζει: τήν ἀπουσία δύναμης, τό σκοτάδι, τό κρύο, τή Γῆ, τή θηλυκότητα, τήν δεκτικότητα, τό μαλακό.(1)

Στή φιλοσοφία αὐτή ἐμπλέκεται καί ἡ θεωρία τῶν 5 στοιχείων (ξύλο, μέταλλο, νερό, φωτιά καί γῆ). Πιστεύουν ὅτι κάθε στοιχεῖο συνδέεται μέ ἕνα ὄργανο, ἀνάλογα μέ τή λειτουργία του: τό ἧπαρ εἶναι ξύλο, ἡ καρδιά εἶναι φωτιά, ἡ σπλήνα εἶναι γῆ, οἱ πνεύμονες εἶναι μέταλλο, τά νεφρά εἶναι νερό. (3).

Στό σῶμα, πιστεύουν ὅτι βρίσκονται τά τσάκρα δηλ. "ἐνεργειακά κέντρα " γιά τή λήψη καί διαβίβαση τῆς ἐνέργειας. (6) Κάθε τσάκρα συνδέεται μέ ἕναν δικό του ἦχο, ἕνα γεωμετρικό σχῆμα καί ἕνα χρῶμα.(6)