Η νηστεία τών Αγίων Αποστόλων - απάντηση στούς « ΓΟΧ » . Π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου .

Απάντηση τού π. Επιφανίου πρός τούς διαστρεβλωτές τής παραδόσεως παλαιοημερολογίτες - « ΓΟΧ ».

Είχε δυνατή πένα ο μακαριστός π. Επιφάνιος .
Αιωνία τού η μνήμη .

Οι πρωτοκορυφαίοι άγιοι Απόστολοι Πέτρος καί Παύλος ,

τοιχογραφία έκ τού Καθολικού τής Ι. Μ. Βατοπαιδίου .

Περί τήν νηστείαν τών Αγίων Αποστόλων .

    Νεαρός θεολόγος, λαβών ἀφορμήν ἐκ τῆς ἀρξαμένης νηστείας τῶν Χριστουγέννων, ἠρώτησεν ἠμᾶς περί τῆς γενομένης, διά τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου, συντμήσεως τῆς νηστείας τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Συγκεκριμένως τό ἐρώτημα ἦτο : « Ἐπετρέπετο ὁ ἐπελθών, διά τῆς διορθώσεως τοῦ Ἠμερολογίου, περιορισμός τής νηστείας τῶν ἁγίων Ἀποστόλων ; Καί ὁ περιορισμός οὗτος, ὁ ὁποῖος ἐνίοτε φθάνει μέχρι καταργήσεως τῆς νηστείας, μήπως ἀποτελεῖ δικαιολογίαν διά τήν στάσιν τῶν Παλαιοημερολογιτῶν ;»

  Ἐπειδή ἡ δοθεῖσα ἀπάντησις ἔχει γενικώτερον ἐνδιαφέρον, κρίνομεν σκόπιμον νά καταχωρίσωμεν αὐτήν εἰς τάς στήλας τοῦ « Ὀρθοδόξου Τύπου » ἐπί τῇ ελπίδι ὅτι θά οφελήσῃ καλοπροαιρέτους ψυχάς . Λοιπόν:

Εἶνε ἀληθές ὅτι ἡ εἰσαγωγή τοῦ διορθωμένου Ἰουλιανοῦ (καί ὄχι τοῦ Γρηγοριανοῦ(*1), ὡς ἰσχυρίζονται τινές ἀμαθεῖς ἤ κακόπιστοι) Ἡμερολογίου εἱς τήν Ἐκκλησίαν μάς περιώρισε κατά δέκα τρεῖς ἡμέρας τήν νηστείαν τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἐνίοτε δέ ὅταν τό Πάσχα εἶναι ὄψιμον, τήν ἐξαφανίζει τελείως . Τοῦτο ὅμως πολύ άπέχει ἀπό τοῦ νἀ δικαιολογῆ τήν ἀνταρσίαν τῶν Παλαιοημερολογιτῶν κατά τῆς Ἐκκλησία. Ἐάν ἤθελον νά κρατήσουν τό Παλαιόν Ἡμερολόγιον, διατηροῦντες ἐν ταυτῶ καί τήν κανονικήν κοινωνίαν μετά τῆς Ἐκκλησίας οὐδείς ὁ ἀντιλέγων. Αὐτό ἄλλωστε, ἔπραξε τό Ἅγιον Ὄρος. Ποῖος τό κατέκρινεν ;

Πότε και πώς νηστεύουμε .

Η λέξη  νηστεία είναι σύνθετη και προέρχεται από το αρνητικό μόριο νη και το ρήμα εσθίω, που είναι άλλος τρόπος του έσθω και του έδω και που σημαίνει τρώγω. Νήστις – η πρώτη λέξη που δημιουργήθηκε – σημαίνει αυτός που δεν εσθίει, που δεν τρώγει. Από την λέξη αυτή στη συνέχεια προήλθε το ρήμα νηστεύω και το αφηρημένο ουσιαστικό νηστεία, που αρχικά σήμαινε την πλήρη αποχή από τροφές και ποτά, δηλαδή την ασιτία και ατροφία.

Αργότερα, με την αύξηση της χρονικής διάρκειας και την προοδευτική διαμόρφωση του θεσμού της νηστείας, νηστεία δεν σήμαινε μόνο την πλήρη αποχή από στερεές ή υγρές τροφές, αλλά και την μερική αποχή, την αποχή δηλαδή από ορισμένες τροφές και την λήψη άλλων, συγκεκριμένων τροφών. Έτσι έχουμε την διάκριση σε νηστήσιμες και αρτυμένες ή αρτύσιμες τροφές.

Κατά την διάκριση αυτή νηστήσιμες τροφές θεωρούνται το ψωμί, τα λαχανικά, οι καρποί και μάλιστα οι ξηροί, οι ελιές και άλλα.

Αρτύσιμα, αντίθετα, θεωρούνται τα διάφορα φαγητά που μαγειρεύουμε με την χρήσι ελαίου ή βουτήρου και διαφόρων καρυκευμάτων, όπως και το κρασί (Όταν δεν τρώμε λάδι, δεν πίνουμε και κρασί).

Α' ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ