Η εγκύκλιος τού 1920 καταδικάζει τούς « ΓΟΧ » - παλαιοημερολογίτες , σύμφωνα μέ τήν νοοτροπία πού έχει ο αιρετικός Νικόλαος Δημαράς !

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΨΕΥΔΗ ΤΩΝ ΓΟΧ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΑΡΑ

(Ο αιρετικός Νικόλαος Δημαράς έχει φτιάξει εδώ καί 10 χρόνια, ιστολόγιο μέ παρόμοιο όνομα(μέ τό δικό μού) καί εκεί μέ ονομάζει ''Σχισματοαιρετικό'' κλπ)

    
   Ο π. Νικόλαος ισχυρίζεται, ότι από το 1920 κηρύσσεται δήθεν η αίρεσις του Νεοημερολογιτικού Οικουμενισμού, εφόσον δια της πατριαρχικής Εγκυκλιου του 1920 «ομολογείται επίσημα πλέον και για πρώτη φορά ότι υπάρχουν και άλλες "εκκλησίες" εκτός της Ορθοδοξου» (ΙΙΙ 2, σ. 15).  Ο ισχυρισμός ότι είμαστε αιρετικοί από το 1920 είναι τελείως αναληθής διότι:

1. Οι αιρετικοί αποκαλούνται καταχρηστικά «Εκκλησιες»75 από πολλούς παλαιούς Πατέρας, χωρίς φυσικά να εννοούν, ότι μαζί τους συναποτελούμε την Μια Εκκλησια. «Εκκλησιες» ονομάζονται οι αιρετικοί και στις πατριαρχικές Εγκυκλιους του 1902 (καθώς και «αναδενδράδες του Χριστιανισμού») και του 1904, οι οποίοι «τη Παναγία Τριάδι και αυτοί πιστεύοντες και τω ονόματι του Κυρίου ημών Ιησου Χριστού σεμνυνόμενοι, τη χάριτι του Θεού σωθήναι ελπίζουσι»!76  Ο π. Νικόλαος αποκρύβει φυσικά τις δύο ανωτέρω Εγκυκλιους, διότι διαφορετικά κινδυνεύουν και οι Ζηλωταί να χαρακτηρισθούν ως αιρετικοί, εφόσον αποσχίσθηκαν από την "αιρετική" Εκκλησια μόλις το 1924.

2. Κατά τις πρώτες δεκαετίες του σχίσματος ο ηγέτης των Ζηλωτών πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος (και φυσικά και οι ίδιοι) υποστήριζε, ότι διατελεί εν ακοινωνησία προς την «καινοτομήσασαν ιεραρχίαν προσωρινώς δια κανονικούς λόγους»77 -το εορτολογικό ζήτημα- και ποτέ για δογματικούς λόγους. Μεχρι δε τον θάνατό του (1955) ωμιλούσε για την παρανομία της αντικαταστάσεως του Ιουλιανου ημερολογίου78 και ποτέ για διακήρυξι αιρέσεως Οικουμενισμού η θεωρίας των κλάδων (δια της Εγκυκλιου του 1920). Είναι αδύνατο να εκηρύσσετο αίρεσις επί τριάντα έτη και να μη το είχε αντιληφθή!

Στην εφημερίδα μάλιστα Βραδυνή της 11-12-1950 είχε δηλώσει τα εξής: «Αλλ ότε είδομεν (το 1935) ότι το σχίσμα εδημιουργήθη υπό των Παλαιοημερολογιτών και άνευ ημών και ότι τούτο ελλείψει ποιμαντορικής εποπτείας και καθοδηγήσεως εξετρέπετο εις ακρότητας επί ζημία του κύρους της Εκκλησιας και του γοήτρου της  Ιεραρχίας (του νέου ημερολογίου) επεδύθημεν εις τον αγώνα ίνα προλάβωμεν περισσότερα έκτροπα»!  Στις 3-11-1952 διαμαρτυρόμενος για τις διώξεις έναντι των Ζηλωτών έγραφε τα εξής: « Η  Ιεραρχία της Εκκλησιας της Ελλαδος αντί δια μέσων διαφωτιστικών και ειρηνικών να πείση τούς από της Εκκλησιας αποσχισθέντας παλαιοημερολογίτας και εις τούς κόλπους αυτής να προσελκύση»!

Κατά συνέπεια ο ίδιος ηγέτης των Ζηλωτών διαψεύδει τελείως τούς σημερινούς Ζηλωτάς (περί δήθεν αιρέσεως η αιρετικών Εγυκλιων) και αποκαλύπτει την σημερινή από μέρους τους διαστρέβλωσι της  Ιστορίας του ζηλωτικού κινήματος. Ωνομαζε δε τούς Ζηλωτάς «αποσχισθέντας από της Εκκλησιας»!  Ο Χρυσόστομος δεν στηλίτευσε ποτέ την Εγκυκλιο του 1920, διότι προφανώς δεν την θεωρούσε αιρετική. ( Αρα -κατά τούς σημερινούς Ζηλωτάς- ήταν οπαδός της θεωρίας των κλάδων!)

Μερικοί Ζηλωταί προφασίζονται, ότι οι Οικουμενισταί κράτησαν εσκεμμένα κρυφή την Εγκυκλιο αυτή επί δεκαετίες. Αυτό φυσικά δεν αληθεύει, διότι η Εγκυκλιος εξεδόθη αμέσως σε ειδικό τεύχος και μάλιστα σε πολλές γλώσσες. Αλλα και αν ακόμη ο ανωτέρω ισχυρισμός ήταν αληθινός, τότε πως είναι δυνατόν να κατηγορούμαστε ως αιρετικοί λόγω μιας Εγκυκλιου, την οποία επί δεκαετίες αγνοούσαμε;

 Η φράσις "κηρύσσεται αίρεσις Οικουμενισμού" είναι επινόησις των νεωτέρων Ζηλωτών, επειδή αντιλήφθηκαν, ότι η αλλαγή μόνο του εορτολογίου δεν αποτελεί αίρεσι και επομένως, σύμφωνα με την ομόφωνη αγιοπατερική διδασκαλία, η απόσχισίς τους είναι τελείως παράνομη.  Αν ο π. Νικόλαος επιθυμή να καυχάται, ότι μόνο οι ζηλωτικές ομάδες αποτελούν την Μια Εκκλησια του Χριστού, θα πρέπει να παύση να ασχολήται με το τι γίνεται σήμερα και να αποδείξη, ότι η απόσχισίς τους έγινε για δογματικούς λόγους το 1924, χρονολογία δηλαδή στην οποία ανάγεται η εμφάνισίς τους σαν ανεξάρτητο εκκλησιαστικό σχήμα. Αυτό φυσικά είναι αδύνατο και γι αυτό η εκκλησιαστική τους υπόστασις ήταν και θα είναι παράνομη.  Ο ιερός Δοσίθεος αποκαλώντας αίρεσι το νέο καλενδάριο, εννοεί την τροποποίησι του Πασχαλίου από τούς Λατίνους και όχι την αλλαγή του εορτολογίου .

75 Φ. Βαφείδου, Εκκλησιαστικη Ιστορια, § 208, 2.

76 Ιω. Καρμίρη, Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία, 1968, τόμος β , σελ. 1034-1044.

77 Ορθοδοξος  Ενστασις και Μαρτυρία, <<Ιερα σύνοδος>> Ενισταμενων, τεύχος 24-25, σελ. 299.

78 Η. Αγγελοπουλου, Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, Αθηναι 1981, σελ. 102.

Από τό βιβλίο τού πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ. Βασιλείου Παπαδάκη :  
Οί κακοδοξίες τών παλαιοημερολογιτών (« ΓΟΧ »)