Τήν 12η Ἰουλίου 1994 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Όσιος Παΐσιος. Τίς πρεσβείες του νά ἔχουμε.
------------------
Προσκυνητής: Γιατί μερικὲς φορὲς, ἐνῶ ἡ συνείδησή μας ἐλέγχει, δὲν κάνουμε τὸν ἀνάλογο ἀγώνα γιὰ νὰ διορθωθοῦμε;
Γέροντας: Αὐτὸ μπορεῖ νὰ συμβῆ
καὶ ἀπὸ ἕνα τσάκισμα ψυχικό. Ὅταν εἶναι κανεὶς πανικοβλημένος ἀπὸ
κάποιον πειρασμό, θέλει νὰ ἀγωνισθῆ, ἀλλὰ δὲν ἔχει διάθεση, δὲν ἔχει
ψυχικὴ δύναμη. Τότε πρέπει νὰ τακτοποιηθῆ μὲ τὴν ἐξομολόγηση. Μὲ τὴν
ἐξομολόγηση παρηγοριέται, ἐκτονώνεται καὶ ξαναβρίσκει μὲ τὴν Χάρη τοῦ
Θεοῦ τὸ κουράγιο γιὰ ἀγώνα. Ἂν δὲν τακτοποιηθῆ, μπορεῖ νὰ τοῦ ἔρθη καὶ
ἄλλος πειρασμὸς, oπότε, θλιμμένος ὅπως εἶναι, τσακίζεται περισσότερο,
τὸν πνίγουν οἱ λογισμοί, ἀπελπίζεται καὶ μετὰ δὲν μπορεῖ νὰ ἀγωνισθῆ
καθόλου.
Προσκυνητής: Κι ἂν αὐτὸ συμβαίνη συχνά;
Γέροντας: Ἂν συμβαίνη συχνά,
πρέπει ὁ ἄνθρωπος νὰ τακτοποιῆται συχνὰ , νὰ ἀνοίγη τὴν καρδιά του στὸν
πνευματικό, γιὰ νὰ παίρνη κουράγιο. Καὶ ὅταν τακτοποιηθῆ, πρέπει νὰ
βάλει τὴν μηχανὴ νὰ τρέξη, νὰ ἀγωνισθῆ φιλότιμα καὶ ἐντατικά, γιὰ νὰ
πάρει καταπόδι τὸν ἔξω ἀπὸ ' δῶ.
