Η κόντρα γιά τίς σχέσεις μέ τούς Παπικούς ήταν η αφορμή για την εκθρόνιση τού Σεβ. κ. Τυχικού .

 

Ποιά... ''συνετή'' καί ποιά... ''ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΗ'' διακονία τού πάπα καί σέ ποιά... ''εκκλησία'' διακόνησε ο πάπας τών ανωμάλων ;

Αυτή η δήλωση από μόνη τής μπορεί νά γίνει αιτία καθαίρεσης .

« Εί τίς τής χριστιανοκατηγορικής αιρέσεως όντα τινά ή έν εαυτή τόν βίον απορρήξαντα , διεκδικεί ( = δικαιώνει ) ανάθεμα »,

 πού σημαίνει όποιος δικαιώνει κάποιον πού είναι σέ αίρεση ή πέθανε στήν αίρεση, ανάθεμα σ´ αυτόν τόν ίδιο  ( πρακτικά Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου  )

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

ΗΤΑΝ Η ΑΙΤΙΑ .

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ...

ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ...

Όσον αφορά τέλος, αυτό πού λέει ο θεολόγος στό βίντεο, πώς δλδ είναι στήν εξουσία τού Αρχιεπισκόπου νά κάνει ότι θέλει σέ κάθε Μητρόπολη, αυτό είναι παπικό πρωτείο καί όχι Αρχιεπισκοπικό αξίωμα .

Στήν συνέχεια θά δούμε ορισμένα από τά αποφθέγματα τών Αγίων πατέρων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς , γιά τούς αιρετικούς :

  Οί Αγίες Οικουμενικές Σύνοδοι απoφάνθηκαν :

  « αναθενατισθήναι πάσαν αίρεσιν » ( Α΄ κανών Β΄ Οικουμενικής Συνόδου ). « Όλοις τοίς αιρετικοίς ανάθεμα »  (ανάθεμα σημαίνει , χωρισμός από Τόν Θεό, πρακτικά Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου ). « Εί τίς τής χριστιανοκατηγορικής αιρέσεως όντα τινά ή έν εαυτή τόν βίον απορρήξαντα , διεκδικεί ( = δικαιώνει ) ανάθεμα », πού σημαίνει όποιος δικαιώνει κάποιον πού είναι σέ αίρεση ή πέθανε στήν αίρεση, ανάθεμα σ´ αυτόν τόν ίδιο !  Καί « ο μή λέγων τοίς αιρετικοίς ανάθεμα , ανάθεμα έστω » ( πρακτικά Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου Μ13 400 ). Δηλαδή , όποιος δέν λέει ανάθεμα στούς αιρετικούς , ανάθεμα σ΄ αυτόν τόν ίδιο ! Πρόσχωμεν αδερφοί ! Όσο καί άν επιθυμούμε τήν σωτηρία τών ανθρώπων, δέν πρέπει νά ξεχνάμε τό ότι , κατά τόν Άγιο Ιωάννη τόν Σιναΐτη , ο αιρετικός Ωριγένης , νόσησε '' ψεύτικη φιλανθρωπία Τού Θεού '' καί αναθεματίστηκε ! 

Οί Άγιοι πατέρες τής Εκκλησίας μάς διεκήρυξαν : 

 Η αίρεσις , « ακοινώνητος εστί τής Εκκλησίας καί τών Ουρανών αλλοτρία » ( Μ. Αθανασίου ΒΕΠΕΣ 33, 178 ), « τό έσχατον πτώμα εστί τής ψυχής » ( Αγίου Γρηγορίου Νύσσης , Ρύ , 44 , 504 ), « Θεομίσητος εστίν η αίρεσις » (  Μ. Αθανασίου ΒΕΠΕΣ 31, 241 ). Οι αιρετικοί, κατά τον Μ. Αθανασιο, είναι λύκοι και πρόδρομοι του Αντιχρίστου ( Πίστις των αγίων Πατέρων των εν Νικαία, P.G.28, 1641 c. ), ενώ, κατά τον Μ. Βασίλειο, χειρότεροι και από τον Ιούδα ( Επιστολή σμ΄, P.G.32, 897 a. ). Οι Άγιοι προτρέπουν τους αιρετικούς να εγκαταλείψουν την αίρεση και να προσέλθουν στην καθολική Εκκλησία, διαφορετικά δεν ωφελούνται από τα « καλά τους έργα » ( Αγίου Αναστασίου Αντιοχείας, Οδηγός, κεφ. α΄ , P.G.89, 48 c. ), ούτε μπορούν να κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού ( Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, P.G.96, 508 c. ). « Εκτός τής Εκκλησίας δὲν υπάρχει σωτηρία » ( Άγιος Κυπριανός ). Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων παρατηρεί σχετικά: « Ὁ τῆς θεοσεβείας τρόπος ἐκ δύο τούτων συνέστηκε, δογμάτων εὐσεβῶν καὶ πράξεων ἀγαθῶν. Καὶ οὔτε τὰ δόγματα χωρὶς ἔργων ἀγαθῶν εὐπρόδεκτα τῷ Θεῶ, οὔτε τὰ μὴ μετ' εὐσεβῶν δογμάτων ἔργα τελούμενα, προσδέχεται ὁ Θεός»( Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατηχήσεις, 4,2. PG 33,456 ). «Βίος διεφθαρμένος πονηρὰ τίκτει δόγματα»( Αγ. Ιω. Χρυσοστόμου, Εις Α΄Κορινθίους 40,3, PG 61,351 ) συμπληρώνει ο  άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Γι' αὐτό, «οὐδὲν γὰρ ὄφελος βίου καθαροῦ, δογμάτων διεφθαρμένων. Ὥσπερ οὒν οὐδὲ τουναντίον, δογμάτων ὑγιῶν, ἐὰν βίος ἢ διεφθαρμένος»(Αγίου Ιω. Χρυσοστόμου, Εις Ιωάννην, 66,3, PG 59,369). Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος , λέγει : «Ει τις σχίζοντι από της αληθείας ακολουθεί , Βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσει . Και εί τις ουκ αφίσταται του ψευδολόγου κήρυκος , ούτος εις γένναν κατακριθήσεται . Ει τις αλλοτρία γνώμη περιπατεί , ούτος ουκ εστί Χριστού» ( Φιλαδ. ΙΙΙ ).   Ο Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης , στό θαυμάσιο σύγγραμμά τού - τήν Κλίμακα, η οποία έχει οριστεί από τήν Εκκλησία νά διαβάζεται εντός τών Καθολικών τών Ιερών Μονών κατά τήν περίοδο τής Μ. Τεσσαρακοστής, αναφέρει : « Ώς ξένους καί εχθρούς Τού Θεού, θά εννοήσουμε όσους είναι αβάπτιστοι ή δέν έχουν ορθή πίστη » ( περί αποταγής β΄).