Τὴν 9η Νοεμβρίου 2024 στὸν Ἱερὸ Προσκυνηματικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στὴν Κόνιτσα, πραγματοποιήθηκε Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αὐλῶνος Χριστόδουλο (τὸν ἀπὸ Κορυτσᾶς).
Τὸν θεῖο λόγο κήρυξε ὁ οἰκεῖος Ἱεράρχης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς κ. Κονίτσης κ. Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ καλωσόρισε τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αὐλῶνος, εἶπε:
«Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα ἑορτάζει τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ. Ἡ φήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, ἔχει περάσει τὰ ὅρια τῆς Ἑλλάδος. Θὰ ἔλεγε κανείς, ὅτι εἶναι παγκόσμιος Ἅγιος, παντοῦ τὸν τιμοῦν. Καὶ στὴν Ἀμερικὴ καὶ στὴν Αὐστραλία καὶ σὲ ἄλλες περιοχὲς τοῦ κόσμου. Τὸ πρᾶγμα ἔχει τὴν ἐξήγησή του. Τὸν τιμοῦν πρῶτον γιὰ τὴν ἁγιότητα τοῦ βίου του. Παρ’ ὅτι κύκλοι τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, ὅταν ὑπηρετοῦσε ἐκεῖ, τὸν συκοφάντησαν μὲ τὶς ἐλεεινότερες συκοφαντίες, ὅμως αὐτὰ δὲν “ἔπιασαν”. Γιὰ λίγο διάστημα φάνηκε νὰ κυριαρχοῦν, ἀλλὰ μετὰ ὅμως ἐφάνηκε… ἡ ἁγιότητα τοῦ Ἁγίου, τὴν ὁποία λίγα χρόνια πρωτύτερα, ἂν θυμᾶστε κάποιοι ἀπὸ ἐσᾶς, ὁ Μακαριστὸς Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Πέτρος ὁ Ζ΄, μὲ ἀπόφαση τῆς Συνόδου τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Θρόνου, ἀποκατέστησε τὴν φήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Καὶ ἦρθε ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, πῆγε στὴν Αἴγινα, ἔκανε εἰδικὴ δέηση καὶ ἔδωσε ἕνα ἔγγραφο ἐπίσημο τοῦ Πατριαρχείου, ἀναγνωρίζοντας τὴν ἁγιότητα τοῦ Νεκταρίου.
Ὁ δεύτερος λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο εἶναι γνωστὸς ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, εἶναι τὰ πολλὰ θαύματά του. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ θὰ σᾶς πῶ μόνο. Κάποια μέρα πῆγαν ἐκεῖ στὸ Μοναστήρι, τὸ ὁποῖο εἶχε ἱδρύσει ὁ ἴδιος στὴν Αἴγινα, μιὰ ὁμάδα ἀπὸ ψαρᾶδες τῆς περιοχῆς καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι τὰ σκυλόψαρα, μικροὶ καρχαρίες δηλαδὴ εἶναι αὐτά, ἔσκιζαν τὰ δίχτυα τους καὶ ἔτρωγαν τὰ ψάρια ποὺ ἦταν μέσα, ὁπότε δὲν μποροῦσαν νὰ κάνουν τίποτε. Τὸν παρεκάλεσαν λοιπόν, νὰ κάνει κάτι ὥστε νὰ σταματήσει αὐτὸ τὸ κακό. Καὶ πράγματι, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος προσευχήθηκε θερμὰ καὶ ἀπὸ ἐκείνη τὴν ὥρα σταμάτησε τὸ κακό, δὲν ξαναφάνηκαν τὰ σκυλόψαρα.
Καὶ πόσες φορὲς ποὺ τὸ Μοναστήρι βρέθηκε σὲ ἔνδεια, δὲν εἶχαν τρόφιμα ἢ ἄλλα ἀπαραίτητα εἴδη, μὲ τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν Χάρη τοῦ Ἁγίου, ἤρχοντο αὐτὰ στὸ Μοναστήρι καὶ ἐπορεύοντο οἱ Μοναχὲς ποὺ ἦταν ἐκεῖ. Πάρα πολλὰ θαύματα. Εἶναι λοιπὸν κι αὐτὸ μιὰ αἰτία τοῦ παγκοσμίου θαυμασμοῦ τὸν ὁποῖο ἔχει ὁ Ἅγιος Νεκτάριος.
Καὶ τὸ τρίτον εἶναι ὅτι μᾶς ἔχει ἀφήσει πολλὰ καὶ σπουδαῖα συγγράμματα. Σὲ μερικὰ ἐξ αὐτῶν, λέει νὰ ἀγαποῦμε τοὺς ἑτεροδόξους, δηλαδὴ τοὺς Παπικούς, τοὺς Προτεστάντες, τοὺς Ἀγγλικανοὺς καὶ οὔτω καθεξής, ἀλλὰ χωρὶς ἔκπτωση ὅμως ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο δόγμα. Ἄλλο ἡ ἀγάπη καὶ ἄλλο ἡ ἐμμονὴ στὰ διδάγματα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Τοὺς τελευταίους καιροὺς ὅμως, οἱ οἰκουμενιστές, αὐτοὶ δηλαδὴ ποὺ θέλουν νὰ γίνει μία ψευδὴς ἕνωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ τοὺς ἀποσχισθέντες Παπικοὺς καὶ τοὺς ἄλλους αἱρετικούς, εἶναι σὰν νὰ λένε ὅτι θὰ κρατήσετε ἐσεῖς τὰ δικά σας, θὰ ἔχουμε κι ἐμεῖς τὰ δικά μας καὶ θὰ εἴμαστε ἀγαπημένοι. Αὐτὸ εἶναι ἡ μεγαλύτερη πλάνη. Καὶ χρειάζεται ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, νὰ καταλάβουμε ὅτι θὰ ἀγαπᾶμε μέν, γιατί ἂν δὲν ἀγαπᾶμε δὲν εἴμαστε Χριστιανοί, ἀλλὰ δὲν θὰ κάνουμε καμμία ἔκπτωση στὶς διδασκαλίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μία καὶ μοναδική. Ἂν θέλουν νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὴν Ὀρθοδοξία, νὰ μετανοήσουν, νὰ ὁμολογήσουν τὰ σφάλματά τους καὶ νὰ ἔρθουν μετὰ χαρᾶς.
Ὅλα αὐτὰ τώρα σᾶς τὰ εἶπα γιατί τοὺς τελευταίους καιροὺς ὑπάρχει μία ἀναταραχὴ στὴν Ἐκκλησία. Καὶ ἡ ἀναταραχὴ αὐτὴ προῆλθε ἀπὸ μία δήλωση ποὺ ἔκανε ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος εἶπε ὅτι τὸ 2025, τὴν ἑπομένη δηλαδὴ χρονιά, ποὺ συμπίπτει ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Παπικούς, θὰ γίνει ἕνας κοινὸς ἑορτασμός, ἀλλὰ τί θὰ εἶναι αὐτὸς ὁ κοινὸς ἑορτασμός; Μποροῦν, δηλαδή, οἱ αἱρετικοὶ νὰ γιορτάζουν μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους; Εἶναι δυνατὸν αὐτὸ νὰ γίνει; Εἶναι ἀδύνατον. Καὶ φοβοῦμαι ὅτι θὰ ἔχουμε δύσκολες ἐξελίξεις, γι΄αυτό σᾶς ἐνημερώνω, νὰ ξέρετε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μία. Δὲν εἴπαμε πρωτύτερα στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως “εἰς μίαν Ἁγίαν Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν”; Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἡ Ὀρθοδοξία.
Νὰ μένουμε λοιπὸν σταθεροί, νὰ μὴν ἐπηρεαζόμαστε ἀπὸ τὶς ἀγαπολογίες ποὺ διαδίδουν διάφοροι, κατὰ κανόνα ἄσχετοι. Διαδίδουν καὶ λένε ἀγάπη, ἀγάπη, ἀγάπη… Ἀγάπη ναί, ἀλλὰ ὄχι ἐπαναλαμβάνω ἔκπτωση ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο δόγμα.
Νὰ εἴμαστε λοιπόν, σταθεροί, ἀκλόνητοι, ὅπως καὶ ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, μὲ τὶς εὐχὲς καὶ τὶς πρεσβεῖες τοῦ Ὁποίου, εἴθε ὁ Κύριός μας νὰ διαφυλάττει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του καὶ ὅλους μας νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Γιατί, ξέρετε ἡ Ἐκκλησία, δὲν εἶναι ἕνας ὀργανισμὸς ποὺ μπορεῖ νὰ διεκπεραιώνει διάφορα ζητήματα πολιτικῆς, ὄχι. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι θεόσδοτος ὀργανισμὸς ποὺ ἀποβλέπει νὰ ὁδηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους στὴν σωτηρία. Αὐτὸς εἶναι ὁ προορισμὸς τῆς Ἐκκλησίας.
Νὰ εὔχεστε λοιπόν, κι ἐγὼ ὅσο μοῦ δίνει χρόνο ὁ Θεός, νὰ μένω ἀκλόνητος στὶς ἐπάλξεις τῆς Ἐκκλησίας, τὸ εὔχομαι κι ἐγὼ γιὰ ἐσᾶς. Καὶ εἴθε ὅλοι νὰ συναντηθοῦμε στὴν χαρὰ τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ἀμήν».
