Τα βρέφη που ορίζεται από τους ιατρούς ότι δεν έχουν «καμία ελπίδα για ένα αξιοπρεπές ή υποφερτό μέλλον» συχνά σκοτώνονται με «σκόπιμη ευθανασία». Αυτό αφορά το «10% των βρεφών ηλικίας 0-1 ετών που πέθαναν μεταξύ Σεπτεμβρίου 2016 και Δεκεμβρίου 2017» στις Κάτω Χώρες.
LifeSiteNews
Από: Jonathon Van Maren
Δευτ. 27 Σεπ, 2021
(LifeSiteNews)- Για δεκαετίες, οι ακτιβιστές υπέρ της αγέννητης ζωής προειδοποιούσαν ότι η αποδοχή της άμβλωσης και της ευθανασίας θα οδηγούσε αναπόφευκτα και στη βρεφοκτονία μετά τη γέννηση. Επί δεκαετίες οι ακτιβιστές υπέρ της έκτρωσης κατηγορούσαν τους υπέρμαχους της ζωής πως είναι φοβισμένοι εξτρεμιστές που έλεγαν ασυνείδητα ψέματα.
Και τώρα που καθιερώθηκε η νεογνική ευθανασία την υπερασπίστηκαν.
- Υπερασπίστηκαν την ευθανασία των νεογνών όταν συλλαμβάνονταν επανειλημμένα οι γιατροί να σκοτώνουν μωρά μετά τη γέννηση ή να τα αφήνουν να πεθάνουν χωρίς ιατρική φροντίδα αφού οι μικροί μαχητές είχαν καταφέρει να επιζήσουν από τις αρχικές τους προσπάθειες να αφαιρεθεί η ζωή τους.
- Υπερασπίστηκαν να συλλέγονται όργανα από ζωντανά εκτρωθέντα μωρά.
- Και υπερασπίστηκαν το σύστημα στην Ολλανδία, όταν το πλαίσιο για τη βρεφοκτονία επεκτάθηκε πέρυσι από τα νεογέννητα και σε άλλα μεγαλύτερα παιδιά, (επέκταση στο πρωτόκολλο Γκρόνιγκεν του 2004 (1) (Groningen Policy )
Η πρακτική που ακολουθείται στις Κάτω Χώρες, η ευθανασία δηλαδή εκείνων που δεν μπορούν να δώσουν συγκατάθεση, είναι στη πράξη παράνομη, αλλά οι αρχές "κλείνουν τα μάτια" στο θέμα.....Σύμφωνα με την ερευνήτρια Laure Dombrecht της Vrije Universiteit Brussel, σε σύγκριση με μια μελέτη του 1999-2000, αυτή η πρακτική έχει αυξηθεί κατά τρεις εκατοστιαίες μονάδες, από 7% σε 10%. Στις Κάτω Χώρες, η πρακτική είναι εκτός νόμου, αλλά υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο εντός του οποίου οι ιατροί μπορούν να εκτελέσουν τη βρεφοκτονία χωρίς το φόβο της δίωξης. Οι συντάκτες της πρόσφατης μελέτης υποστηρίζουν κάτι παρόμοιο και για το Βέλγιο.
Σύμφωνα με το άρθρο: «Οι γιατροί που έκαναν ευθανασία στα νεογέννητα με θανατηφόρο ένεση ανέφεραν πως στο 91% των περιπτώσεων ο κύριος λόγος για τη δράση τους ήταν ότι δεν υπήρχε ελπίδα για ένα «υποφερτό μέλλον» για το παιδί. Με άλλα λόγια, αυτά τα παιδιά είχαν μια ρεαλιστική πιθανότητα επιβίωσης, αλλά η ιατρική ομάδα - χωρίς αμφιβολία σε συμφωνία με τους γονείς τους - θεώρησε για την ζωή τους ότι «δεν άξιζε να τη ζήσουν μέχρι το τέλος ».
________________________
Παραπομπές:
1.Πρωτόκολλο Γκρόνινγκεν, (Groningen Protocol)
Το πρωτόκολλο Groningen είναι ένα ιατρικό πρωτόκολλο που δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2004 από τον Eduard Verhagen, τον ιατρικό διευθυντή του τμήματος παιδιατρικής στο University Medical Center Groningen (UMCG) στο Groningen, Κάτω Χώρες. Περιέχει οδηγίες και κριτήρια βάσει των οποίων οι γιατροί μπορούν να δώσουν «ενεργό τέλος στη ζωή των βρεφών» (παιδική ευθανασία) χωρίς το φόβο της νομικής δίωξης. Το πρωτόκολλο δηλ. αναπτύχθηκε προκειμένου να βοηθήσει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων όταν εξετάζεται το ενδεχόμενο τερματισμού της ζωής ενός νεογέννητου, παρέχοντας τις πληροφορίες που απαιτούνται για την εκτίμηση της κατάστασης σε σχέση με το νομικό και ιατρικό πλαίσιο. Τον Ιούλιο του 2005 το Πρωτόκολλο κηρύχθηκε υποχρεωτικό από την Ολλανδική Παιδιατρική Εταιρεία, (Dutch Society for Pediatrics).
