Αυτά
βέβαια τα αποκρύπτουν οι Κομμουνιστές
από τούς ομοφυλόφιλους,
οι
οποίοι φορούν έν αγνοία τούς, μπλουζάκια
μέ τόν... δολοφόνο τούς !
Σταλινικός
Κομμουνιστής
Ο
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας
αντι-ρεβιζιονιστής μαρξιστής-λενινιστής
και δυναμικός υποστηρικτής του Ιωσήφ
Στάλιν. Και οι δύο ήταν αντίθετοι στις
πρακτικές του Τρότσκι και του Χρουστσώφ.
Ο Τσε μισούσε την πολιτική του Χρουστσώφ
και ήταν χολωμένος με την υποστήριξη
που ο Φιντέλ Κάστρο έδειχνε στον σοβιετικό
ρεβιζιονισμό .
Το
Νοέμβρη του 1960, κατά την επίσκεψή του
στην Σοβιετική Ένωση, επέμενε στην
κατάθεση στεφάνου στον τάφο του Στάλιν,
παρά τις παραινέσεις του κουβανού πρέσβη
στη Μόσχα ώστε να μην το πράξει. Αυτό
συνέβη περισσότερα από τέσσερα χρόνια
μετά την έναρξη της δικτατορίας τού Νικίτα Χρουστσώφ.
Ο
συνταξιδιώτης του Τσε, Αλμπέρτο Γκρανάδο,
είχε πεί ότι «ο Γκεβάρα είχε ανακαλύψει
τον Στάλιν» (σ.μ: προφανώς εννοεί την
πολιτική που εφήρμοσε ο Στάλιν στα
χρόνια της ηγεσίας του) στα μέσα της
δεκαετίας του 1950 (Anderson, σ.165-166 & σ.565).
Παρά
το γεγονός ότι ο Γκεβάρα βοήθησε στην
ασφαλή απελευθέρωση ορισμένων τροτσκιστών
από την φυλακή το 1965 (σ.μ: πιθανόν στην
Κούβα, δεν αναφέρεται χώρα), ελευθερώθηκαν
υπό τον όρο ότι θα σταματούσαν την
πολιτική τους δράση. (Revolutionary History 2000,
Τομ.7 Αρ., σ.193-195, σ.249).
Ιδού καί
ορισμένα από τά φιλοσταλινικά -
αντιτροτσκιστικά τού αποφθέγγματά :
«Θεωρούμε
τη δράση του τροτσκιστικού κόμματος ως
αντεπαναστατική» ( 1961 ).
Το
1955 όντας στο Μεξικό, ο Τσε έστειλε γράμμα
στην θεία του υπογράφοντας ως... “Στάλιν
ΙΙ”:
«Πιστεύω
ότι η βασική ιδεολογία στην οποία ο
Τρότσκι βασίστηκε ήταν λανθασμένη, τα
κρυφά κίνητρα της δράσης του (ήταν)
λανθασμένα και τα τελευταία του χρόνια
υπήρξαν σκοτεινά. Οι τροτσκιστές δεν
έχουν συνεισφέρει τίποτα απολύτως στο
επαναστατικό κίνημα – εκεί που έδρασαν
περισσότερο ήταν στο Περού αλλά στο
τέλος απέτυχαν επειδή χρησιμοποιούν
κακές μεθόδους». (Παράρτημα, όπως
αναφέρεται στο κείμενο “Comments on ‘Critical
Notes on Political Economy’ by Che Guevara” από το
Revolutionary Democracy Journal).
«Κατά
τη διαδρομή μου είχα την ευκαιρία να
περάσω απ’ την “επικράτεια” της United
Fruit Co., πείθοντας με ακόμη μια φορά πόσο
απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά
χταπόδια. Ορκίστηκα μπροστά σε μια
φωτογραφία του παλαιού και θρηνημένου
συντρόφου Στάλιν ότι δεν θα ησυχάσω
μέχρι να δω τον αφανισμό αυτών των
χταποδιών». (Γράμμα στην θεία του
Βεατρίκη, όπου περιγράφει εμπειρίες
του απ’ τη διαμονή στην Γουατεμάλα το
1953. Απ’ το βιβλίο Che Guevara: A Revolutionary
Life(1997) του Jon Lee Anderson).
«Ο
Τρότσκι, μαζί με τον Χρουστσώφ, ανήκει
στην κατηγορία των μεγάλων ρεβιζιονιστών”» (Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ, 4 Δεκέμβρη
1965)
«Ο
Τρότσκι έκανε θεμελιώδη λάθη…Οι
τροτσκιστές απέτυχαν παντελώς διότι
χρησιμοποίησαν κακές μεθόδους».(Άπαντα Κριτική για την Πολιτική Οικονομία,
1964).
«Στα
επονομαζόμενα “λάθη του Στάλιν”
βρίσκεται η διαφορά μεταξύ μιας
επαναστατικής και μιας ρεβιζιονιστικής
αντίληψης. Πρέπει να μελετήσεις τον
Στάλιν στο ιστορικό πλαίσιο που κινήθηκε,
όχι να τον δεις (αποκλειστικά) ως ένα
είδος αγριανθρώπου, αλλά στα συγκεκριμένα
ιστορικά όρια. Ασπάστικα τον κομμουνισμό
εξαιτίας του πατερούλη Στάλιν και κανείς
δεν πρέπει να ‘ρθει να μου πει ότι δεν
πρέπει να διαβάζω Στάλιν. Τον διάβαζα
όταν ήταν κάτι πολύ κακό να διαβάζεις
γι’ αυτόν. Αυτό ήταν σε μια άλλη εποχή.
Και επειδή δεν είμαι πολύ εφυιής, αλλά
και ξεροκέφαλος, συνεχίζω να τον διαβάζω.
Ιδιαίτερα σε αυτήν τη νέα περίοδο που
είναι ακόμη χειρότερο να διαβάζεις (για
τον Στάλιν). Τότε, όπως και τώρα, βρίσκω
μια σειρά πραγμάτων που είναι πολύ
καλά». (Γράμμα του Τσε προς τον René Ramos
Latour, στις 14 Δεκέμβρη 1957, κορυφαίου μέλους
του Κινήματος της 26ης Ιούλη που πέθανε
στην μάχη).
«Στην
Κούβα δεν υπάρχει τίποτα δημοσιευμένο,
εάν εξαιρέσουμε τα σοβιετικά τούβλα*,
τα οποία φέρουν τη δυσκολία ότι δεν
σ’αφήνουν να σκεφτείς – το κόμμα
σκέφτεται για σένα και συ πρέπει να το
αφομοιώσεις. Θα ήταν αναγκαίο να
δημοσιευθούν η πλήρης εργογραφία των
Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν (υπογραμμισμένο
από τον Τσε στο αυθεντικό έγγραφο της
επιστολής) και άλλων σπουδαίων μαρξιστών.
Εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τους
μεγάλους ρεβιζιονιστές (εάν θέλεις
μπορείς να προσθέσεις τον Χρουστσώφ)
και επίσης τον φίλο σου τον Τρότσκι ο
οποίος υπήρξε και προφανώς έγραψε κάτι».
(Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ Ντάβαλος,
πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημ.
Contracorriente, Αβάνα, Σεπτέμβρης 1997).
*”τα
σοβιετικά τούβλα” ήταν θεωρητικά εγχειρίδια που πήγαιναν στην Κούβα απο την
Σοβ.Ένωση την εποχή Χρουτσώφ και που οπως φαίνεται δεν συμπαθούσε καθόλου ο Τσε.
Ρατσιστής
Ο
Τσέ Γκεβάρα, ήταν καί ρατσιστής ! Ιδού
κάποιες από τίς ρατσιστικές τού ρήσεις
:
«Το
πρώτο άτομο που χτυπήσαμε ήταν ο δήμαρχος,
κάποιος που ονομαζόταν Cohen. Είχαμε
ακούσει πολλά γι’ αυτόν, ήταν Εβραίος
και ως
Εβραίος ενδιαφερόταν
μόνο για τα χρήματα, οπότε ήταν
ένας καλός στόχος!»
«Οι
Μεξικάνοι είναι μια
μπάντα αναλφάβητων Ινδιάνων».
«Οι
μαύροι, αυτά
τα υπέροχα παραδείγματα της αφρικανικής
φυλής που έχουν διατηρήσει τη φυλετική
καθαρότητα τους χάρη στην ελάχιστη
σχέση που έχουν με το πλύσιμο, βλέπουν
στο έδαφός τους να εισβάλει ένα νέο
είδος σκλάβων: Ο Πορτογάλος».
«Εμείς
πάμε να κάνουμε για τους μαύρους
ακριβώς ό, τι έκαναν οι μαύροι
για την επανάσταση. Το οποίο είναι:
Τίποτα».
«Ο
Νέγρος
είναι νωχελικός και τεμπέλης και
ξοδεύει τα χρήματά του σε επιπολαιότητες,
ενώ ο Ευρωπαίος έχει μέλλον, είναι
οργανωμένος και έξυπνος».