EX ROCK - METAL MUSIC SINGER REVEALS !




   Andrew Tzoumanekas, was the leader of the Rock band - Axatak . After a successful career , he repented for his wicked past and decided to reveal all of his experience to the youth . He speaks about Inversion messages , satanic and antichristianic lyrics and much more interesting subjects . His wife wrote about Andrew and his work :
   '' Α documentary Andrew created shortly upon leaving his up and coming band AXATAK and beginning a new chapter to his life experiences. Andrew did not have cancer when he did this video in 1989/90 ! This needs to be made clear . Andrew was diagnosed with stomach carcinoma mid year 92. He talks about the profound influences of rock music and the power/hold it had on him. You must remember Andrew lived an extreme life prior to embracing God in his life. Hence the reason it may appear to be extreme in someone's eyes the things he discusses and topics he challenges. We are all free to choose what we want to believe and embrace what we want to embrace. This is the beauty of man's free will .
Andrew departed 29 March 94, aged 31
He was Australian Greek born. He only knew basic greek, hence a real miracle to talk as he does on this tape... (she means the Greek one  ). Too many things to state here.  Kind regards, Mary his wife here ''.

 

Όσιος Νείλος ο Ασκητής . Κεφάλαια περί Προσευχής .


 Ο Όσιος Νείλος στόν Ι. Ναό τού Πρωτάτου.
 

Μετάφραση: Αρχιμ. Ευσεβίου Βίττη
Από το βιβλίο του Αρχιμ. Ευσεβίου Νίττη Εις ύψος νοητόν, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας


Πρόλογος Την ώρα, που με καίει ο πυρετός και με συνέχει η φλόγωση των ακαθάρτων παθών, με τονώνεις, όπως πάντα, καθώς πιάνω τα θεαγάπητα γράμματά σου παρηγορώντας το νού μου τον κατάκοπο, που σε ό,τι αισχρό περιδιαβάζει. Κι αυτό, γιατί εσύ μακάρια μιμήθηκες το μεγάλο καθηγητή και δάσκαλο. Καθόλου παράδοξο αυτό, γιατί δικό σου μερτικό είναι πάντα τα σπουδαία όπως ήταν του ευλογημένου Ιακώβ. Αφού δηλαδή δούλεψες καλά για χάρη της Ραχήλ και πήρες αντί γι’αυτήν τη Λεία (Γεν.κθ΄ 25), ζητάς τώρα κι εκείνη, που λαχταράς, γιατί ασφαλώς συμπλήρωσες κι αυτής τα εφτά χρόνια.

Εγώ δεν θα μπορούσα ν' αρνηθώ για λόγου μου, πως αν και κόπιασα όλη τη νύχτα, όμως δεν έχω πιάσει τίποτα. Μολοντούτο όταν, μια και μου το 'πες εσύ, πέταξα τα δίχτυα, ψάρεψα πλήθος ψάρια. Δε λέω βέβαια πως είναι μεγάλα, πάντως είναι εκατόν πενήντα τρία (πρβλ. Ιω.κα΄ 11). Και τα ’στειλα μέσ’ στο κοφίνι της αγάπης (αυτό μαρτυρούν τα ισάριθμα κεφάλαια) έχοντας έτσι εκτελέσει την προσταγή σου.

Σε θαυμάζω και ζηλεύω την εξαιρετική πρόθεση, που δείχνεις, αγαπώντας βαθιά τα κεφάλαια περί προσευχής. Γιατί δε λαχταράς απλώς αυτά, που χρωστούν σε χέρια την ύπαρξή τους και είναι γραμμένα με μελάνη, αλλά εκείνα, που είναι με ασφάλεια βαλμένα στο νού με τη βοήθεια της αγάπης και της αμνησικακίας. Επειδή όμως όλα έχουνε διπλό χαρακτήρα, δέξου και όσα σου στέλνω το ένα δίπλα στο άλλο σύμφωνα με όσα λέει ο σοφός Ιησούς του Σειράχ (Σοφ. Σει. μβ΄ 24) και νιώσε εκτός από το γράμμα και το πνεύμα τους, γιατί το νόημα πάει πριν από το γράμμα. Αν δηλαδή λείπει το νόημα ούτε και το γράμμα θα υπάρχει. Δύο λοιπόν είναι οι τρόποι προσευχής. Ο ένας είναι πρακτικός κι ο άλλος ενθεωρητικός. Το ίδιο συμβαίνει και με τους αριθμούς. Το ένα στοιχείο τους, είναι προφανές, είναι η ποσότητα. Το άλλο στοιχείο, το σημαινόμενο, είναι η ποιότητα. Έχοντας δηλαδή διαπραγματευθεί το θέμα της προσευχής σε εκατόν πενήντα τρία κεφάλαια σου έχω στείλει ευαγγελικό μισθό για να βρείς την τερπνότητα του συμβολικού αριθμού και το τριγωνικό και εξαγωγικό σχημα, που υποδηλώνει ταυτόχρονα από τη μια μεριά ευσέβεια γεμάτη γνώση της αγίας Τριάδος και από την άλλη διάγραμμα ετούτου εδώ του κειμένου. Αλλά και ο αριθμός εκατό είναι, αν τον πάρεις μοναχό του, τετράγωνος. Ο αριθμός πενήντα τρία είναι τριγωνικός και σφαιρικός, γιατί ο αριθμός εικοσιοχτώ, που είναι το ένα κομμάτι, είναι τριγωνικός, ενώ ο αριθμός εικοσιπέντε, το άλλο κομμάτι, είναι σφαιρικός, αφού πέντε φορές το πέντε μας κάνει εικοσιπέντε.

Έχεις λοιπόν το τετραγωνικό σχήμα όχι μόνο με την τετρακτύν (δηλαδή το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων αριθμών 1+2+3+4=10) των αρετών, αλλά και τη σοφή γνώση αυτού του αιώνος, που μοιάζει με τον αριθμό εικοσιπέντε, γιατί οι χρόνοι είναι σφαιρικοί. Ο χρόνος κυλάει βδομάδα τη βδομάδα, μήνα το μήνα, χρονιά τη χρονιά και εποχή την εποχή, όπως βλέπουμε στην κίνηση του ήλιου και της σελήνης, της άνοιξης και του καλοκαιριού και τα λοιπά.

Το τρίγωνο θα μπορούσε να σημαίνει για σένα τη γνώση της αγίας Τριάδος. Υπάρχει όμως και άλλη θεώρηση του αριθμού. Αν λάβεις υπόψη σου το σύνολο του αριθμού, επειδή είναι τριγωνικός, σκέψου τότε πως ο αριθμός εκατόν πενήντα τρία προσφέρει την πρακτική, τη φυσική και τη θεολογική γνώση ή την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη (Α΄Κορ. ιγ΄13), χρυσάφι, ασήμι, πολύτιμα πετράδια (πρβλ. Α΄Κορ. γ΄12). Τέτοιο λοιπόν είναι το νόημα του αριθμού. Ελπίζω όμως πως δεν θα περιφρονήσεις την ευτέλεια των κεφαλαίων αυτών ως μαθημένος να χορταίνεις, αλλά και να στερείσαι (Φιλιπ. δ΄12). Ναι, βέβαια δεν θα τα περιφρονήσεις και γιατί ακόμα θυμάσαι εκείνον, που δεν παραπέταξε τα δύο λεπτά της χήρας (Μάρκ.ιβ΄42) αλλά τα δέχτηκε πιο πολύ, κι από πολλών τον πλούτο. Επειδή λοιπόν ξέρεις να φυλάς της εύνοιας και της αγάπης τον καρπόν για τους γνήσιους αδελφούς σου, προσευχήσου και για μένα τον άρρωστο αδελφό σου. Προσευχήσου να γίνω γερός και σηκώνοντας απ’εδώ κι εμπρός τον «κράββατόν» μου (Μάρκ.ιβ΄11) να περπατώ με τη χάρη του Χριστού. Αμήν.


ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

1. Αν θέλει κανένας να φκιάσει ευωδιαστό θυμίαμα, πρέπει να συνθέσει σε ίση ποσότητα διάφανο και καθαρό λιβάνι, κασσία, όνυχα και στακτή, σύμφωνα με όσα λέει ο Νόμος (πρβλ. Εξόδ. λ΄ 34). Αυτά τα υλικά υποδηλώνουν τις τέσσερις βασικές αρετές. Αν έχουν δηλαδή όλη την πληρότητα και είναι στον ίδιο βαθμό αναπτυγμένες τότε δεν πρόκειται να προδοθεί ο νούς.

2. Όταν καθαρθεί η ψυχή με την πληρότητα των εντολών, δηλαδή με την εκπλήρωση και εφαρμογή τους, τότε κάνει ακλόνητη την τάξη του νού, καθιστώντας τον ικανό να δεχτεί την κατάσταση εκείνη, που αναζητάει.

3. Η προσευχή είναι επικοινωνία του νού με το Θεό. Σε ποια κατάσταση, αλήθεια, πρέπει να βρίσκεται ο νούς για να μπορέσει να απλωθεί και εκταθεί αμετάστροφα ως τον Δεσπότη του και να τον συναναστρέφεται συνομιλώντας μαζί του χωρίς την παρεμβολή κανενός ενδιαμέσου;

Ο imitation ηγούμενος της Ι. Μονής Εσφιγμένου - Μεθόδιος , μέ τούς « ΓΟΧ » !




   Ο ψευτο ηγούμενος τής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου - Μεθόδιος Παπαλαμπρακόπουλος , έστειλε επιστολή στόν « Ορθόδοξο τύπο » ( φύλ. 1901 ), είς τήν οποίαν ισχυρίζεται , πώς '' ουδέποτε προσχωρήσαμε είς παλαιοημερολογιτικήν τινά σύνοδον '' !
   




( Κλίκ γιά μεγένθυνση ) 



Ακόμη, σέ ανακοίνωσή τους στίς 4/17-2-2003, οι καταληψίες δήλωσαν μεταξύ άλλων καί τά εξής : 
<<Εξ ετέρου σεβόμεθα και δεν παύομεν να ανήκωμεν πάντοτε εκκλησιολογικως εις τον θεσμόν του Οικουμενικού Πατριαρχείου απορρίπτοντες κατηγορηματικώς την μόνιμον συκοφαντίαν, την οποίαν μας προσάπτει και επαναλαμβάνει συνεχώς η Ι. Κοινότης, ότι δηλαδή έχομεν προσχωρήσει και υπαχθεί εις την Εκκλησίαν των Παλαιοημερολογιτών.>>
  Μάλιστα...



   Στό παρελθόν, είδαμε φωτογραφίες μέ τόν αρχηγό του ψεύδους καί της υποκρισίας, Μεθόδιο Παπαλαμπρακόπουλο καί τόν υποτακτικό του - Αρσένιο, να λαμβάνουν μέρος στην εξόδιο ακολουθία του πρώην Αρχιεπισκόπου των « ΓΟΧ » - Χρυσοστόμου Κιούση ( βλ. εδώ ). Αλλού, είδαμε τόν ίδιο νά κάθεται σέ συγκέντρωση, παρέα μέ τόν νύν αρχιεπίσκοτο των « ΓΟΧ » Καλλίνικο Σαραντόπουλο καί άλλους 2 ψευδεπισκόπους της ιδίας παρασυναγωγής ( βλ. εδώ )!

 Ο Μεθόδιος μέ τούς υποτακτικούς τού Γρηγόριο καί Κλεόπα 
<<συλλειτούργησαν>> 
τόν Σεπτέμβριο τού 2015 στόν ψευτοναό τού Αγίου Νικήτα στήν 
Νικήτη Χαλκιδικής καί συμμετείχαν στήν λιτανεία τών <<ΓΟΧ>> !!!


Εδώ είναι μόνο μέ τόν Κλεόπα, τόν Σεπτέμβριο τού 2014 .









   

Σ.Σ. Ύστερα βγάζουν μακροσκελή κηρύγματα κατά τών συμπροσευχών μέ τούς αιρετικούς... !



Ο ψευτο ηγούμενος της Ι. Μ. Εσφιγμένου Μεθόδιος , στήν ενθρόνιση του αρχιεπισκόπου των « ΓΟΧ » !












   Ο ψευτο ηγούμενος τής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου - Μεθόδιος Παπαλαμπρακόπουλος , έστειλε επιστολή στόν « Ορθόδοξο τύπο » ( φύλ. 1901 ), είς τήν οποίαν ισχυρίζεται , πώς '' ουδέποτε προσχωρήσαμε είς παλαιοημερολογιτικήν τινά σύνοδον '' !
   


( Κλίκ γιά μεγένθυνση )
Ακόμη, σέ ανακοίνωσή τους στίς 4/17-2-2003, οι καταληψίες δήλωσαν μεταξύ άλλων καί τά εξής : 
<<Εξ ετέρου σεβόμεθα και δεν παύομεν να ανήκωμεν πάντοτε εκκλησιολογικως εις τον θεσμόν του Οικουμενικού Πατριαρχείου απορρίπτοντες κατηγορηματικώς την μόνιμον συκοφαντίαν, την οποίαν μας προσάπτει και επαναλαμβάνει συνεχώς η Ι. Κοινότης, ότι δηλαδή έχομεν προσχωρήσει και υπαχθεί εις την Εκκλησίαν των Παλαιοημερολογιτών.>>
  Μάλιστα...

   Στό παρελθόν, είδαμε φωτογραφίες μέ τόν αρχηγό του ψεύδους καί της υποκρισίας, Μεθόδιο Παπαλαμπρακόπουλο καί τόν υποτακτικό του, να λαμβάνουν μέρος στην εξόδιο ακολουθία του πρώην Αρχιεπισκόπου των « ΓΟΧ » - Χρυσοστόμου Κιούση ( βλ. εδώ ). Αλλού, είδαμε τόν ίδιο νά κάθεται σέ συγκέντρωση, παρέα μέ τόν νύν αρχιεπίσκοτο των « ΓΟΧ » Καλλίνικο Σαραντόπουλο καί άλλους 2 ψευδεπισκόπους της ιδίας παρασυναγωγής ( βλ. εδώ )!
   Τώρα, θά δούμε μερικές φωτογραφίες από τίς παλαιοημερολογίτικες ιστοσελίδες :  www.ecclesiagoc.gr καί www.ekklisiastikos.gr, μέ τόν Μεθόδιο νά παρευρίσκεται στήν ενθρόνιση του  Καλλινίκου καί μάλιστα, να βγάζει εγκωμιαστικό, υπέρ αυτού, λόγο απ΄ άμβωνος !!!










Αξίζει νά σημειωθεί πώς ο Βούλγαρος Ιερέας που είναι πίσω ακριβώς από τήν πατερίτσα του Καλλινίκου, ήταν ο « πνευματικός » μου όταν ήμουν παλαιοημερολογίτης . Λέγεται Φιλάρετος καί ΕΧΕΙ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ « ΓΟΧ » ΚΑΙ ΠΡΟΣΗΛΘΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ .
Έτσι... νά φεύγουμε ένας - ένας, μέχρι να αδειάσει τελείως το μαγαζί...

Ο καταληψίας του Μεθοδίου - Αρσένιος, παρακολουθεί τήν ομιλία του  Οικουμενιστή των « ΓΟΧ » - Νικόλαο Δημαρά !
Ο Νικόλαος Δημαράς, αναγνωρίζει έγκυρα Μυστήρια σέ όλες τίς αιρέσεις των « ΓΟΧ », αλλά καί στήν Ορθόδοξη Εκκλησία μάς !!! Παρ΄ όλ΄ αυτά, η παράταξή του, ούτε τόν « καθαιρεί », ούτε τόν ελέγχει !

 Ε; Τί λέτε νά κρατάει ; Μήπως φωτογραφική μηχανή γιά νά δείξει καί στους υπόλοιπους καταληψίες την ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου τους ή μήπως την λυκοουρά του Καλλινίκου ; Δέν μας το φανερώνει η φωτογραφία .


 
<<...μήν ακούτε αυτά που λένε οι διώκτες μάς, εμείς ώς Μονή του Αγίου Όρους 
δέν έχουμε καμία σχέση μέ όλους εσάς τους πλανεμένους τούς ΓΟΧ εδώ μέσα... !>>
 

Ο ψευτο μοναχός της Ι. Μ. Εσφιγμένου, παρακολουθεί τήν προσφώνηση του 
ψευτοεπισκόπου Μαραθώνος καί Γραμματέως της μιαράς συνόδου των « ΓΟΧ » - Φωτίου .

Τσούπ... καί στό μιαρό του ναού των « ΓΟΧ » ο Μεθόδιος !


Τί νομίζετε περιέχει η λειψανοθήκη ; Κάποια από τίς αγιασμένες 
κάρες της Ορθοδοξίας ; Την καταραμένη κάρα του αιρεσιάρχη 
πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη περιέχει .

 Καί ο Μεθόδιος, ασφαλώς καί τήν προσκύνησε, αφού θεωρεί
 τόν Χρυσόστομο μέγα ομολογητή... της Ορθοδοξίας !





Η αγία Νέα Οσιομάρτυς Μαργαρίτα του Μενζελίνσκ της Ρωσίας (+ 1918).


 
Nea Osiomartys Margarita

Η μοναχή Μαργαρίτα, ηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στην πόλη Μενζελίνσκ, είχε ελληνική καταγωγή. Διακρινόταν για την εξαίρετη μόρφωση της, τη σύνεση, αλλά και την αυστηρή ασκητική ζωή της. Όργάνωσε το μοναστήρι της κατά τα πρότυπα των παλιών μοναστηριών της Ελλάδος. Μια από τις μοναχές πού επέζησε ως τις μέρες μας, η μοναχή Αλεφτίνα, τυφλή στα τελευταία της χρόνια, διέσωσε τις πληροφορίες πού καταγράφουμε. Οι μοναχές, με την έμπνευση και καθοδήγηση της ηγουμένης Μαργαρίτας, ζούσαν αυστηρή μοναχική ζωή, τελώντας ανελλιπώς τις ακολουθίες και το μοναχικό τους κανόνα. Όλες εργάζονταν με πνεύμα θυσίας και πολύ φιλότιμο στα διακονήματά τους. Το μοναστήρι είχε πολλούς κήπους με οπωροφόρα δέντρα, λαχανόκηπους, χωράφια, μελίσσια κ.λ.π. Ακόμη διέθετε εργαστήριο καλλιτεχνικών φωτογραφιών, κάτι σπάνιο και πρωτοποριακό για τότε.
Όπως θυμόταν η μοναχή Αλεφτίνα, όταν τον Σεπτέμβριο του 1918 έφυγαν τα στρατεύματα των «λευκών» από το Καζάν και τις γύρω πόλεις, η ηγουμένη Μαργαρίτα, φοβούμενη τους μπολσεβίκους, αποφάσισε να φύγει προσωρινά μαζί με τους άλλους πρόσφυγες. Έφτασε μέχρι το λιμάνι του ποταμού, όπου οι πρόσφυγες επιβιβάζονταν στα ποταμόπλοια. Εκεί όμως εμφανίστηκε ο άγιος Νικόλαος και της είπε:
- Γιατί φεύγεις από το στεφάνι πού σε περιμένει;
Η ηγουμένη Μαργαρίτα συγκλονίστηκε. Αμέσως πήρε το δρόμο της επιστροφής. Γύρισε στο μοναστήρι και αμέσως κάλεσε εναν ιερέα. Πεπεισμένη πλέον ότι την περιμένει το μαρτύριο , παρακάλεσε τον ιερέα να ετοιμάσει το φέρετρο και τον τάφο της και, αν μπορέσει, να τη θάψει την ίδια μέρα. Ο ιερέας την άκουσε απορημένος.
Την επόμενη μέρα, κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας, ομάδα επαναστατών μπήκαν στο καθολικό του μοναστηριού και τη συνέλαβαν. Η γερόντισσα Μαργαρίτα παρακάλεσε να την αφήσουν να κοινωνήσει. Οί επαναστάτες όμως δέν γνώριζαν τέτοιες ευγένειες. Την έσυραν στον εξωνάρθηκα και χωρίς άλλες εξηγήσεις την εκτέλεσαν ως αντεπαναστάτρια.
Οι μοναχές λυπημένες παρέλαβαν το σκήνωμα της, τέλεσαν τη νεκρώσιμη ακολουθία και την έθαψαν πίσω από το ιερό του καθολικού.
Την επόμενη μέρα ο ιερέας κατάλαβε τί σήμαινε αυτή η παράξενη παράκληση και επιμονή της ηγουμένης να τη θάψουν την ϊδια μέρα. Οι μπολσεβίκοι έφεραν ένα μουσουλμάνο χότζα και τον εκτέλεσαν στο μοναστήρι. Ήθελαν, λοιπόν, να τον θάψουν στον ίδιο τάφο με την ορθόδοξη μοναχή. Όμως δεν μπόρεσαν.
Αργότερα το μοναστήρι έκλεισε και ερήμωσε. Στη δεκαετία του 70 συνέβη ένα θαυμαστό γεγονός. Όπως διηγείται η Μαρίνα Μιχαήλοβνα, η όποια ήταν κόρη ιερέα, οι αρχές αποφάσισαν τότε να σκάψουν κοντά στο ιερό. Δεν γνώριζαν τίποτα για τον τάφο της ηγουμένης Μαργαρίτας. Καθώς έσκαβαν, ξαφνικά βρήκαν άφθαρτο το σώμα μιας μοναχής ντυμένης με το ράσο, το μοναχικό σχήμα και το σταυρό στο στήθος. Φαινόταν ολοζώντανη σα να κοιμόταν. Το σώμα της δέν έφερε σημάδια φθοράς. Οί εργάτες τρόμαξαν. Δεν πείραξαν το λείψανο. Έκλεισαν γρήγορα τον τάφο και άρχισαν να σκάβουν σε άλλο σημείο.
Το ΙΘ’ αιώνα ο μεγάλος στάρετς της Ρωσίας, άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα, ο οποίος μεταξύ των άλλων διακρινόταν για το προορατικό του χάρισμα, είχε πει τα εξής:
«Στην πόλη Μενζελίνσκ θα λειτουργήσει ένα μοναστήρι. Θα αποκτήσει φήμη και δόξα. Όταν θα προΐσταται η πρώτη ηγουμένη, θα κτιστεί νέος ναός. Η δεύτερη ηγουμένη θά γίνει μάρτυρας. Και όταν θα έρθει η τρίτη ηγουμένη, τότε θά πέσουν οι καμπάνες τοϋ μοναστηριού».
Πράγματι, η πρόρρηση του αγίου Αμβροσίου εκπληρώθηκε. Το καθολικό του μοναστηρίου κτίσθηκε κατά τη διάρκεια της ήγουμενίας της πρώτης ηγουμένης. Η δεύτερη ηγουμένη ήταν η γερόντισσα Μαργαρίτα, η νεομάρτυς. Κατά τη διάρκεια της ηγουμενίας της διαδόχού της, το μοναστήρι έκλεισε βίαια, οι μοναχές διώχθηκαν και οι επαναστάτες έριξαν κάτω κι έσπασαν τις καμπάνες του μοναστηρίου.

Πηγή: Η Ελληνίδα μοναχή και ηγουμένη Μαργαρίτα απο το βιβλίο
Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος Ρώσοι Νεομάρτυρες και Ομολογητές, 1917- 1922
Μέρος Δ΄: «Οι Νεομάρτυρες του Καζάν» σελ.: 233 – 236

 Πηγή : Διακόνημα
 
 
 
 

Η αγία Ελισάβετ Φεοντόροβνα – 18 Ιουλίου .



Η αγία πριγκήπισσα νεομάρτυς Ελισάβετ. Εικόνα του
 αγιογραφείου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.




Η πριγκίπισσα Ελισάβετ Φεοντόροβνα γεννήθηκε το 1864. Γονείς της ηταν ο μέγας Δούκας Λουδοβίκος Δ΄ της Έσσης και η πριγκίπισσα Αλίκη, κόρη της βασίλισσας της Αγγλίας Βικτωρίας. Αδελφή της η Ρωσίδα αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα. Από τα παιδικά της χρόνια διακρινόταν για τη βαθιά πίστη της και τη φιλάνθρωπη διάθεση της. Η «ευγενική» καταγωγή, της δεν στάθηκε εμπόδιο για να ζήσει σύμφωνα με το Ευαγγέλιο. Συμπεριφερόταν με καλοσύνη και απλότητα στους απλούς ανθρώπους και από παιδί είχε μια διακαή επιθυμία: να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη.
Το 1884 η Ελισάβετ παντρεύτηκε τον μέγα πρίγκιπα Σέργιο Αλεξάνδροβιτς, αδελφό του τσάρου Αλεξάνδρου Γ΄. Παρότι αλλόδοξη, δεν της ζητηθηκε να αλλάξει την πίστη της. Όμως η ορθόδοξη πίστη της κέντρισε εξ αρχής το ενδιαφέρον. Από την πρώτη ημέρα πού ηλθε στη Ρωσία μελετούσε με επιμέλεια τη ρωσική γλώσσα και παρακολουθούσε τη ζωή των απλών Ρώσων, πού ηταν ζυμωμένη με την όρθύδοξη πίστη και ζωή. Μαζί με το σύζυγό της ταξίδεψε και στους Αγίους Τόπους, όταν το 1888 έγιναν τα εγκαίνια τοϋ ρωσικού ναού της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής στον κήπο της Γεθσημανή. Το προσκύνημα στην Αγία Γη, όπου έζησε ο Θεάνθρωπος, προκάλεσε βαθιά εντύπωση στην Ελισάβετ. Η καρδιά της, «γη αγαθή», ήταν έτοιμη να δεχτεί το σπόρο της ορθόδοξης πίστης. Αφού κατηχηθηκε, προσχώρησε στην Ορθόδοξη Εκκλησία το 1891. Την ίδια χρονιά ο σύζυγος της διορίστηκε γενικός κυβερνητης της Μόσχας.
Από τη μέρα εκείνη η Ελισάβετ αφιερώθηκε σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βοηθησει τους φτωχούς και τους πάσχοντες. Το 1904 η Ρωσία μπήκε στην περιπέτεια του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου. Η Ελισάβετ οργάνωσε τα στρατιωτικά νοσοκομεία. Επισκεπτόταν τους τραυματίες, έκανε εράνους για τους στρατιώτες κ.λπ. Όμως ο πόλεμος προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Δεν έλειψαν οι εξεγέρσεις και οι πολιτικές δολοφονίες. Έτσι, στις 4 Φεβρουαρίου 1905, ο σύζυγος της Ελισάβετ, Σέργιος Αλεξάνδροβιτς σκοτώθηκε από βόμβα, πού πέταξε ο Ιβάν Καλιάεβ, μέλος του σοσιαλιστικού επαναστατικού κόμματος. Ο δολοφόνος συνελήφθη και οδηγήθηκε στις φυλακές Ταγκάνκα. Κι εδώ φάνηκε το μεγαλείο της ψυχής της Ελισάβετ. Επισκέφθηκε η ίδια τον Καλιάεβ στη φυλακη. Του μίλησε με πολύ καλοσύνη, καλώντας τον να αφήσει τις αναρχικές ιδέες. Όμως δεν έμεινε εκεί. Ζητησε από τον τσάρο Νικόλαο Β΄ να μην εκτελέσει τον Καλιάεβ. Ο τελευταίος εκτίμησε τη χριστιανικη στάση της Ελισάβετ, αλλά δεν ηταν διατεθειμένος να απορρίψει τις ιδέες του.
Το 1907 η Ελισάβετ αγόρασε μέσα στη Μόσχα ένα οικόπεδο με τέσσερα σπίτια και μεγάλο κηπο. Δημιούργησε την «Αδελφότητα της Αγίας Μάρθας και Μαρίας» με σκοπό τη διακονία των φτωχών και πασχόντων ανθρώπων. Χτίστηκαν σύντομα και άλλα κτίρια καθώς και δύο ναοί αφιερωμένοι στη Θεοτόκο και στις αγίες Μάρθα και Μαρία. Σύντομα η κοινότητα απέκτησε ξενώνα, ορφανοτροφείο, νοσοκομείο, σχολείο, βιβλιοθήκη κ.λ.π. Η αδελφότητα λειτούργησε ως μοναστήρι, συνδυάζοντας τη φιλανθρωπικη δραστηριότητα. Το έργο πού επιτελούσε ηταν τεράστιο. Πλήθη φτωχών και αρρώστων ανθρώπων έβρισκαν περίθαλψη και ανακούφιση. Τα ορφανά παιδιά έβρισκαν προστασία. Τα φτωχά και άπορα παιδιά μπορούσαν να μάθουν γράμματα και κάποια τέχνη.
Η αδελφότητα ξεκίνησε με έξι μοναχές. Τον πρώτο χρόνο είχαν γίνει δεκατρείς και το 1914 έφτασαν τις εκατό. Όλες οι αδελφές εργάζονταν με αυταπάρνηση, διακονώντας τους «ελάχιστους αδελφούς του Ιησού». Κατά τη διάρκεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, στην αδελφότητα βρήκαν καταφύγιο πολλά ορφανά, πού ήλθαν από τις εμπόλεμες περιοχές και είχαν ζήσει τη φρίκη και τις αγριότητες του πολέμου. Ένα μέρος των κτιρίων μετετράπη σε στρατιωτικό νοσοκομείο για τους τραυματίες του πολέμου.
Η εργασία της αδελφότητος εκτιμήθηκε πολύ και βοηθήθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Μόσχας και μετέπειτα ιερομάρτυρα άγιο Βλαδίμηρο και αργότερα από τους μητροπολίτες Τρύφωνα και Μητροφάνη. Την πνευματικη καθοδήγηση των αδελφών είχε ο π. Σέργιος Μετσώφ, ο όποιος πέρασε πολλά χρόνια στις φυλακές και εξορίες και βρηκε μαρτυρικό θάνατο το 1941.
Το τεράστιο φιλανθρωπικό έργο της αδελφότητας έμελλε να διακοπεί με την επανάσταση. Το 1918, κατά την εβδομάδα της Πεντηκοστής, η Ελισάβετ συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην πόλη Αλαπαέβσκ στην ευρύτερη περιοχη του Αικατερίνμπουργκ. Στις 17 Ιουλίου, τη νύχτα πού δολοφονήθηκαν τα μέλη της τσαρικής οικογένειας Ρομανώφ, βρήκε μαρτυρικό θάνατο στο Αλαπαέβσκ και η Ελισάβετ μαζί με τη μοναχή Βαρβάρα Γιαγκόβλεβα. Τα λείψανά τους μεταφέρθηκαν το 1920 στο μοναστηρι της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής στην Ιερουσαλήμ. Το 1992 οι μοναχές Ελισάβετ και Βαρβάρα ανακηρύχθηκαν αγίες από τη Ρωσική Εκκλησία.
Η αδελφότητα διαλύθηκε βίαια και οι ναοί έκλεισαν το 1926. Τα τελευταία χρόνια η αδελφότητα ανασυστήθηκε, για να συνεχίσει Αυγούστου 1990 στον κήπο, μπροστά από την εκκλησία της Παναγίας, τοποθετήθηκε μνημείο προς τιμήν της αγίας και εγκαινιάστηκε από τον Πατριάρχη Αλέξιο.
Πηγή: Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος, Ρώσοι Νεομάρτυρες και Ομολογητές, 1917- 1922, Μέρος Γ΄: «Νέφος Μαρτύρων». Εκδόσεις Ακρίτας, Έκδοση δεύτερη, Δεκέμβριος 2001, ISBN 960-328-136-0.


 Πηγή : Διακόνημα

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...