Ο
΄Αγιος Γεράσιμος, γόνος της αριστοκρατικής Οικογενείας των Νοταράδων,
γεννήθηκε το 1509 στα Τρίκαλα Κορινθίας. Οι γονείς του ονομάζονταν
Δημήτριος και Kαλή. Ο προπάππος του Λουκάς Νοταράς - τελευταίος
πρωθυπουργός του Βυζαντίου - ήταν συγγενής εκ μητρός με τον Κωνσταντίνο
Παλαιολόγο, το μαρτυρικό Αυτοκράτορα του Βυζαντίου. Αφού έλαβε
πλουσιοτάτη παιδεία, περιόδευσε σε όλους τους ιερούς τόπους της Ελλάδας.
Πήγε στην Κωνσταντινούπολη και προσκύνησε τους τάφους των προγόνων του.
Κατόπιν μετέβη στο 'Αγιο Όρος και εκάρη Μοναχός όπου και σώζεται το
σπήλαιο της ασκήσεώς του στην έρημο της Καψάλας (κελλίον Μεγάλου
Βασιλείου).
Στους
Αγίους Τόπους χειροτονείται Ιερεύς και χειροθετείται Αρχιμανδρίτης
υπηρετώντας επί 12 έτη στην Αγιοταφική Αδελφότητα και το Πατριαρχείο
Ιεροσολύμων. Επιθυμώντας περισσότερη ησυχία πέρασε στην Κρήτη και
κατέληξε στην Ζάκυνθο όπου και παρέμεινε επί ένα δωδεκάμηνο.
Το
1555 έρχεται στην Κεφαλονιά. Ασκήτευσε στο σπήλαιο, στην περιοχή
"Λάσση" του Αργοστολίου, επί πέντε έτη. Το 1560 έφτασε στα Ομαλά, όπου
και ανακαίνισε το ξωκκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ιδρύοντας
παράλληλα γυναικεία κοινοβιακή Μονή με πολυμελή αδελφότητα ονομάζοντάς
την "Νέα Ιερουσαλήμ".
Χαρακτηριστική
είναι η φράση του Αγίου με την οποία νουθετούσε έως εσχάτου αναπνοής:
"Τεκνία ειρηνεύετε εν εαυτοίς και μη τα υψηλά φρονείτε".
Εκοιμήθη
το έτος 1579 στις 15 Αυγούστου, για λόγους όμως εκκλησιαστικής
οικονομίας μετετέθη την επόμενη. Μετά 2 έτη, στις 29 Οκτωβρίου, έγινε η
ανακομιδή.
Με την επέμβαση των Παπικών οι Βενετσιάνοι διέταξαν την Β' ταφή. Στις 20 Οκτωβρίου του επομένου έτους έγινε η Β' ανακομιδή.
Με την επέμβαση των Παπικών οι Βενετσιάνοι διέταξαν την Β' ταφή. Στις 20 Οκτωβρίου του επομένου έτους έγινε η Β' ανακομιδή.
Έκτοτε
το ιερό λείψανο παραμένει άφθαρτο και ευωδιάζον προς προσκύνηση και
αγιασμό των πιστών και εκτίθεται προς προσκύνηση μέσα σε τζαμένια
λειψανοθήκη που ενσωματώνεται σε μεγαλύτερη, ασημένια, περίτεχνη
λάρνακα, η οποία είναι τοποθετημένη πάνω από τον τάφο του Αγίου.
