Λέγεται Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, γιατί
γιορτάζουμε τήν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων Εἰκόνων καί τόν θρίαμβο τῆς
Ὀρθοδόξου Πίστεως κατά τῆς φοβερῆς αἱρέσεως τῶν Εἰκονομάχων, τῶν
αἱρετικῶν δηλαδῆ ἐκείνων πού δέν ἐδέχοντο νά τιμοῦν τίς ἅγιες Εἰκόνες.
Τό «Ὡρολόγιό» τῆς Ἐκκλησίας γράφει: Γιά ἑκατό καί πλέον χρόνια
διαταράχθηκε ἡ Ἐκκλησία μέ διωγμούς ἀπό κακοδόξους εἰκονομάχους. Πρῶτος
ὑπῆρξε ὁ αὐτοκράτορας Λέων ὁ Ἴσαυρος καί τελευταῖος ὁ Θεόφιλος, ἄνδρας
τῆς Ἁγίας Θεοδώρας, ἡ ὁποία μετά τό θάνατο τοῦ συζύγου τῆς ἀνέλαβε τήν
ἐξουσία καί στερέωσε πάλι τήν Ὀρθοδοξία μαζί μέ τόν Πατριάρχη Μεθόδιο.
Ἡ Βασίλισσα Θεοδώρα διακήρυξε δημόσια
ὅτι ἀσπαζόμεθα τίς Εἰκόνες, ὄχι λατρευτικά, οὔτε ὦς Θεούς, ἀλλά ὦς
εἰκόνες τῶν ἀρχετύπων. Τήν πρώτη Κυριακή τῶν νηστειῶν τό ἔτος 843, ἡ
Θεοδώρα μαζί μέ τό γιό τῆς αὐτοκράτορα Μιχαήλ, λιτάνευσαν καί
ἀνεστήλωσαν τίς ἅγιες εἰκόνες μαζί μέ τόν κλῆρο καί τό λαό. Ἀπό τότε
ἑορτάζουμε κάθε χρόνο τήν ἀνάμνηση αὐτοῦ τοῦ γεγονότος γιατί καθορίσθηκε
ὁριστικά ὅτι δέν λατρεύουμε τίς Εἰκόνες, ἀλλά τιμοῦμε καί δοξάζουμε
ὅλους τους Ἁγίους πού εἰκονίζουν καί λατρεύουμε μόνο τόν ἐν Τριάδι Θεό.
Τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα καί κανένα ἄλλο εἴτε Ἅγιο εἴτε
Ἄγγελο.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β'.
Τὴν ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν ἀγαθέ, αἰτούμενοι
συγχώρησιν, τῶν πταισμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεός· βουλήσει γὰρ ηὐδόκησας
σαρκί, ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας, ἐκ τῆς δουλείας τοῦ
ἐχθροῦ· ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι· Χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ
ἡμῶν, παραγενόμενος εἰ τὸ σῶσαι τὸν κόσμον.
ΠΗΓΗ: ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ