Η Επιστροφή τού Ασώτου Υιού .

   Τόν τρόπο τῆς γνήσιας μετάνοιας μᾶς περιέγραψε ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Βάλε στόν νοῦ σου, λέγει, ποίων ἀγαθῶν ἐστερήθης, καί γιά ποῖα κακά ἔγινες ἔνοχος. Μίσησε τήν ἀποστασίαν, ἡ ὁποία σέ ὁδήγησε στό φοβερό λιμό τῶν ἀγαθῶν καί στή συναναστροφή μέ τούς χοίρους. Καί ἐνῶ ἄλλοι πού εἶναι προικισμένοι μέ ὀλιγώτερα χαρίσματα, ἀπολαμβάνουν αὐτά τά ἀγαθά καί χορταίνουν ἀπό Θεῖο πόθο, ἐσύ λιμοκτονεῖς ἀθλίως.

Ἐπίστρεψε μέ ὅλη τήν διάθεση τῆς ψυχῆς σου στόν ἀρχικό τρόπο ζωῆς σου, τότε πού συμβίωνες μέ τά ἀληθινά τέκνα τοῦ Θεοῦ, καί πρόσεχες στούς Θείους νόμους. Μή φοβηθεῖς τήν ὑπερβολήν τῶν πταισμάτων, ἀλλά νά σέ ἐνθαρρύνη τό μέγεθος τῆς Θείας εὐσπλαγχνίας.

Ἐπίστρεψε γρήγορα πονώντας γιά τά ἑκούσια κακά, ἀλλά καί ψυχαγωγούμενος ἀπό τίς καλές ἐλπίδες. Γονάτιζε συνεχῶς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μέ τήν καρδιά καί τό σῶμα. Ἀνακάλεσε μέ δάκρυα τόν Θεῖον οἶκτον. νά παρακαλῆς ἀκατάπαυστα, ὥστε νά μήν ἐπιτρέψη ὁ Θεός νά ξαναπέσης πλέον.

Νά εἶσαι ἕτοιμος νά ὑπομείνης κάθε πληγή ἀπό τόν Θεό μέ τήν ὁποία θά θεραπευθοῦν τά πταίσματά σου, καί θά φύγης καθαρός ἀπό αὐτην τήν ζωή. Πλήγωνε καί σύ τόν ἑαυτόν σου μέ ὅσην δύναμι ἔχεις. Πίεζε τό σῶμα σου μέ τήν ἐγκράτεια, ὥστε νά πλουτισθῆ τό πνεῦμά σου.

Θέλεις νά προσθέσω καί τά μεγαλύτερα; Ἂν μετά τήν ἀλλαγή σου ἐκπληρώσεις ὅλον τόν Θεῖο νόμο, νά ὀνομάζης καί νά θεωρῆς τόν ἑαυτόν σου ἀχρεῖο δοῦλο. Διότι ἔτσι ταπεινώνονται ὅσοι σκέπτονται σωστά, ἔστω καί ἂν εὑρίσκωνται σέ συνεχῆ κοινωνία μέ τόν Θεό, ἔστω καί ἂν δέν τούς ἐλέγχει ἡ συνείδησις ὅτι μέ κάποια πράξη τους ἔφυγαν φανερά ἀπό τόν ὀρθό δρόμο. Σύ δέ πῶς θά καυχηθῆς κάποιο καλό μετά ἀπό ὅλα αὐτά ; Πρέπει νά ἀποκρούης ἀμέσως μέ τήν ἀνάμνηση τῶν προηγουμένων παρεκτροπῶν τόν λογισμό τῆς οἰήσεως, καί νά ἐντρέπεσαι μᾶλλον γιά τά προηγούμενα κακά, παρά νά ὑψηλοφρονῆς γιά τά πρόσφατα καλά.

Μή προσέχης δέ στίς ἁμαρτίες τῶν ἀδελφῶν παρά τόσον ὅσο νά μήν ἁμαρτάνης μέ τήν ἐπικοινωνία μαζί τους.

Μή κρίνεις μέσα σου. Μή κατηγορῆς τούς ἄλλους, μᾶλλον δέ νά προσεύχεσαι νά δώση ὁ Θεός καί σ’ ἐκείνους μετάνοια, διότι καί σέ σένα ἀπό αὐτόν ἦλθε ἀφανῶς τό καλό τῆς μετανοίας. Μή σκανδαλίζης κανέναν, οὔτε ἀπό τούς μικρότερους, καί νά προσπαθῆς οὔτε κἄν ἀφορμὴ σκανδάλων νά μή δίδης, διότι θά ἀναγκάσης τόν Θεό νά ἀποστρέψη τό πρόσωπὸ Του ἀπό σέ, καί πάλι θά εὑρεθῆς κενός ἀπό χάρη.

Νά εἶσαι ἕτοιμος νά πληγωθῆς ἀπό τούς ἀνθρώπους καί νά ὑπομένης, ὅταν μέ κάθε τρόπο σέ πληγώνουν. Διότι ἐκεῖνος πού δικαιώνει τόν ἑαυτόν του καί ἀντιδρᾶ σ’ αὐτούς πού τόν λυποῦν καί τόν πληγώνουν, χάνει τό κέρδος πού εἶχε ἀπό τήν μετάνοια. Νά ἀνταποδίδης στούς ἀδελφούς ἀγαθόν ἀντί κακοῦ, ἐνθυμούμενος τόν Θεό, ὁ ὁποῖος ἀντί τῶν κακῶν πού ἔκαμες, ἄνοιξε γιά σέ τήν πύλη τῆς μετανοίας. Ὁ δημιουργός γιά τό κτίσμα, ὁ Κύριος γιά τόν δοῦλο.

Μέ αὐτούς καί παρόμοιους λόγους καί λογισμούς ἀσχολούμενος ὅλη τήν ὥρα, καί ἐκπληρώνοντας τούς ἄλλους νόμους τῶν Εὐαγγελίων, θά ἑλκύσης μέ αὐτό τόν ἀγαθό τρόπο τόν Θεῖο οἶκτο, γιά τήν ἀληθινή μετάνοιά σου. Διότι χωρίς τοιαύτην μετάνοια εἶναι ἀδύνατον νά ἔλθουν στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἀκόμη καί ἐκεῖνοι πού ζοῦν πολύ προσεκτικά, ὄχι μόνον ἐκεῖνοι πού ἐπιστρέφουν ἀπό πολύ ἁμαρτωλή ζωή. Ἐπειδή ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὀφείλουν νά μετανοήσουν, ἀφοῦ κανείς δέν μπορεῖ νά εἶναι ἐντελῶς ἀπαλλαγμένος ἀπό ἀκαθαρσία. Ἐκεῖνοι δέ πού μέ τίς ἀρετὲς ἔχουν πλησιάσει περισσότερο τόν Θεό, αὐτοί καί τίς μικρότερες παρεκτροπές τίς θεωροῦν πολύ μεγάλες, καί καλά κάνουν. Ἔτσι ἀποκτοῦν μεγάλη ταπείνωση, προκόπτουν ἀσφαλῶς καί προσεγγίζουν περισσότερο τόν Θεό. Ὅπως ἐκεῖνοι πού ἀμελοῦν γιά τίς μικρότερες καί οὔτε πονοῦν γι’ αὐτές οὔτε διορθώνουν τόν ἑαυτόν τους, παραχωρεῖ ὁ Θεός καί πίπτουν σέ μεγαλύτερες.

Ἐμφύτευσε καί σέ μᾶς, Χριστέ Βασιλεῦ, διάπυρον πόθον ἀληθινῆς μετανοίας, καὶ χρησιμοποιώντας αὐτήν ὡς ἀφορμή, δεῖξε τόν πατρικό σου οἶκτο γιά μᾶς, καί ἐκείνους πού ἐπιστρέφουν καλῶς ἀπό πολλή ἀσωτία, κατάταξέ τους μεταξύ τῶν τέκνων σου, ὅτι Σοί πρέπει δόξα καί προσκύνησις εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν»

Ἅγ. Γεννάδιος Κωνσταντινουπόλεως

 Αναδημοσίευση έκ τής ιστοσελίδος τής Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα .