Οἱ ψευδο μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά δέν ἑορτάζουν τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀλλά τόν θάνατό του !

Ἀναφορά σέ μία κολοσσιαίων διαστάσεων σύγχρονη πλάνη.
Ἐν Πειραιεῖ τή 29η Μαΐου 2013
- ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ -

 

Με τήν δύναμη καί τήν Χάρη τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ θέλουμε μέ τό παρόν νά γνωρίσουμε στό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας μία σοβαρή παρεκτροπή. Τήν στιγμή πού σύμπας ὁ χριστιανικός κόσμος, ἑορτάζει μέ ξεχωριστό τρόπο τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό μεγαλύτερο καί λαμπρότερο γεγονός τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, ἡ Ἑταιρεία «Σκοπιά», ἡ ὀργάνωση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά, ἀποτελοῦν θλιβερή ἐξαίρεση, ἀρνοῦνται τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί ὦς ἐκ τούτου δέν θέλουν νά τήν ἑορτάζουν, ἄν καί τελευταῖα αὐτοαποκαλοῦνται «χριστιανοί».

Καί δέν σταματοῦν ἐκεῖ, ἀλλά χαρακτηρίζουν τή μεγάλη ἑορτή τοῦ Πάσχα, ἑορτή σατανικῆς ἐμπνεύσεως, εἰδωλολατρική ἑορτή (Σκοπιά, 15-5-95, σέλ.18-19)! Ἀντί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἑορτάζουν, στίς 14 τοῦ ἑβραϊκοῦ μήνα Νισᾶν, μαζί μέ τό ἑβραϊκό Πάσχα, τήν ἑορτή τοῦ θανάτου Του! Ἀρνοῦνται νά ἑορτάσουν τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί ἑορτάζουν τό θάνατό Του!

Γιά μᾶς τούς Χριστιανούς, ἀνάσταση σημαίνει ξαναζωντάνεμα αὐτοῦ πού πεθαίνει, ἤτοι τοῦ φθαρτοῦ σώματος, διότι ἡ ψυχή εἶναι ἀθάνατη καί δέν πεθαίνει. Ὤς ἀνάσταση τοῦ Κυρίου πιστεύουμε τήν ἐπιστροφή τοῦ πνεύματος τοῦ Κυρίου ἀπό τόν Ἅδη στό νεκρό σῶμα Του, τήν ἀναζωογόνησή του, τήν ἀφθαρτοποίησή του καί τή θριαμβευτική ψυχοσωματική Του ἔγερση. Ἀντίθετα γιά τούς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά θάνατος σημαίνει θανάτωση, ἐκμηδένιση, τοῦ ὅλου ἀνθρώπου, τόσο τοῦ φθαρτοῦ σώματος, ὅσο καί τῆς ψυχῆς, διότι ἀρνοῦνται τή θεμελιώδη χριστιανική διδασκαλία τῆς ἀθανασίας τῆς ψυχῆς, ἔχοντας υἱοθετήσει τήν ἀρχαία κακοδοξία τῶν θνητοψυχιτῶν, ἀφού κατ' αὐτούς «τό ὅτι τάχα ἡ ψυχή ζεῖ μετά τόν θάνατον, εἶναι ἕνα ψέμα πού τό εἶπε ὁ διάβολος» (Μπορεῖτε νά ζεῖτε γιά πάντα..., 1982,σέλ.77)! Ὁ νεκρός ἐκμηδενίζεται ὁλοσχερῶς καί τό μόνο πού ἀπομένει εἶναι ἡ ἐνθύμησή του στό νοῦ τοῦ Ἰεχωβά! Κι' αὐτό πού θεωροῦν ὦς «ἀνάσταση νεκρῶν» εἶναι ἡ δημιουργία νέων ἀνθρώπων, μέ νέο σῶμα καί ψυχῆ, ἐντελῶς διαφορετική ἀπό αὐτή πού χάθηκε στή γῆ, στούς ὁποίους ὁ Ἰεχωβά θά βάλει στή μνήμη τούς τήν ἐνθύμηση τοῦ ἀνθρώπου πού ἐκμηδενίστηκε!

Ὁ Χριστός, κατ' αὐτούς, δέν ἦταν Θεός, ἀλλά κάποιος ἐξέχων ἄνθρωπος, τόν ὁποῖο υἱοθέτησε ὁ Θεός, «ἕνας τέλειος ἄνθρωπος, τίποτε περισσότερο, καί τίποτε λιγότερο» (Ἀγαθά Νέα, 1976-1978,σέλ.118). Εἶχε θνητή φύση καί γι' αὐτό πέθανε ἐπάνω στό σταυρό. Ἐξυπακούεται πώς ὁ θάνατός Του δέ διέφερε ἀπό τό θάνατο τῶν ὑπολοίπων θνητῶν, δηλαδῆ ἐκμηδενίστηκε, καί Αὐτός ὄπως οἱ ἄλλοι, ἀφοῦ μαζί μέ τό σῶμα Του καί «ἡ ἀνθρώπινη ψυχή (σ.σ. τοῦ Χριστοῦ) πέθανε» (Μπορεῖτε νά ζεῖτε γιά πάντα στόν παράδεισο στή γῆ, 1982, σέλ.58) καί μαζί της ὁλόκληρη ἡ ὀντότητά του ἐξαφανίστηκε, ὄπως ἐξαφανίζονται καί ἐκμηδενίζονται ὅλοι οἱ θνητοί μετά τό θάνατό τους, κατά τήν ὀργάνωση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά!

Ὅμως αὐτός πού θλίβεται καί πολεμά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι πρωτίστως καί ἰδιαιτέρως ὁ διάβολος, διότι διά τῆς λαμπροφόρου καί πανένδοξης Ἀνάστασής Του ὁ Χριστός τόν νίκησε κατά κράτος καί διέλυσε τό σκοτεινό του βασίλειο. Μαζί μέ τό διάβολο θλίβονται καί λυποῦνται γιά τήν λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί ὅλοι οἱ χριστιανομάχοι, ἄθεοι, ἀγνωστικιστές, ἀμοραλιστές, ὑλιστές, μηδενιστές καί ὅλοι οἱ ἐπί γῆς ἐκλεκτοί του διαβόλου, προσπαθώντας ταυτόχρονα μέ εὐτελῆ ἐπιχειρήματα νά ἀμφισβητήσουν τό ὑπέρτατο καί κοσμοσωτήριο αὐτό γεγονός.

Μαζί μέ ὅλους αὐτούς ἀρνεῖται τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί προφανώς λυπᾶται καί ὀργίζεται, πού τήν ἑορτάζουμε ἐμεῖς καί ἡ ὀργάνωση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά. Εἶναι ὁλοφάνερο, ὅτι τούς ἐνοχλεῖ ἡ πανένδοξη νίκη τοῦ Κυρίου μας κατά τοῦ διαβόλου καί ἡ κατάργηση τοῦ θανάτου μας! Τούς ἐνοχλεῖ ὁ Ἀναστημένος Χριστός, γι' αὐτό πασχίζουν νά ἀρνηθοῦν τή Θεότητά Του καί νά τόν ἐξισώσουν μέ τούς κοινούς θνητούς, ὁ ὁποῖος τελείωσε στόν ὑγρό τάφο Του! Γιά νά δεχτοῦν τήν Ἀνάστασή Του εἶναι ἀναγκασμένοι νά δεχτοῦν καί τή Θεότητά Του, καί προκειμένου νά μή δεχτοῦν τή θεότητά Του, ἀρνοῦνται καί τήν Ἀνάστασή Του! Γι' αὐτό ἔπλασαν τήν πλάνη, μιᾶς ἀλλόκοτης ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, χωρίς τήν ἀνάσταση τοῦ σώματός Του καί τῆς ψυχῆς Του, «ὁ Ἰησοῦς ἀπέθανεν ὦς ἄνθρωπος, ἀλλ' ἠγέρθη ὦς πνευματικόν ὄν», (Καταλλαγή,1928,σέλ.144), ἰσχυρίζονται, πού σημαίνει, ὅτι ὁ Χριστός, ὦς ψυχοσωματική ὀντότητα, πού ἦρθε στόν κόσμο καί ἔζησε γιά τριάντα τρία χρόνια στή ζωή, σάπισε στόν τάφο, τελείωσε, δέ διασώθηκε τίποτε ἀπό Αὐτόν, καί στή θέση τοῦ ὁ Ἰεχωβά δημιούργησε κάποιο ἄλλο «πνευματικό ὄν», ταυτισμένο (αὐθαίρετα ἀπό αὐτούς) μέ τόν ἀρχάγγελο Μιχαήλ! Γι' αὐτούς τούς λόγους λοιπόν, ὀργίζεται καί θρηνεῖ ἡ ἡγεσία τοῦ Μπρούκλιν καί μαζί της οἱ ἄμισθοι ἀνά τόν κόσμο πωλητές τῆς πολυεθνικῆς ἑταιρείας, ἐπειδή ἐμεῖς γιορτάζουμε τήν λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Αὐτοῦ τοῦ Ἰδίου τοῦ Κυρίου μας, καί ὄχι τή δημιουργία στή θέση Τοῦ κάποιου ἄλλου ὄντος, τήν ὁποία ὀνομάζουν ἀνάσταση! Ἐπειδή πιστεύουμε στήν αἰώνια ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὄπως ξεκάθαρα μαρτυροῦν πλῆθος χωρίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς, στόν Ὁποῖο, ὦς χορηγός της ζωῆς (Ἰωάν.14,6), ὁ θάνατος δέν ἔχει ἐξουσία, «εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει» (Ρώμ.6,9). Ἐπειδή εἴμαστε ἑνωμένοι μέ τό πραγματικό καί πανάγιο Σῶμα τοῦ Λυτρωτῆ μας Χριστοῦ, αὐτό πού θεωροῦν οἱ πλάνοι σάπιο στόν τάφο, μέ τή Θεία Κοινωνία, ἀντλώντας ἀπό Αὐτό καί τή δική μας ἀφθαρσία, ὦς τό μοναδικό φάρμακο τῆς ἀθανασίας.

Κάνουμε ἔκκληση αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες στούς ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν θύματα τῆς πλάνης τῶν ἀρνητῶν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά, νά ξανασκεφτοῦν μέ νηφαλιότητα τήν ἀπόφασή τους νά προσχωρήσουν σέ μία τέτοιας ἔκτασης πλάνη, μελετώντας τά ἅγια Εὐαγγέλια, τά ὁποῖα μαρτυροῦν ξεκάθαρα τήν πραγματική Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἀπό τούς νεκρούς. Νά διαπιστώσουν στά ἱερά κείμενα τήν βεβαιότητα τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἔγραψαν γιά τόν ἀναστημένο Χριστό, γι' Αὐτόν πού εἶδαν τά ἴδια τούς τά μάτια, μίλησαν μαζί Του, συμπορεύτηκαν, συνέφαγαν καί ἔβαλαν τά χέρια τους στούς τύπους τῶν ἤλων (Ἰωάν.20,28), «Ο ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν» (Α΄Ιωάν.1,1)!

Ὁ ὑπεύθυνός του Γραφείου Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν
Ἄρχ. Παῦλος Δημητρακόπουλος.

Ὁ Γραμματέας
Λάμπρος Σκόντζος

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ