Συμφωνία τού Επισκόπου Αβύδου Κυρίλλου μέ τούς λεγομένους « αντιοικουμενιστές » στή σωτηρία τών αιρετικών καί αλλοθρήσκων !

 Ο Αντιοικουμενιστής Όσιος Παΐσιος .

 ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΠΕΦΤΟΥΝ !

   Ο αμετανόητος Οικουμενιστής ( αλλά κατά τ΄ άλλα ακόμα ) Επίσκοπος Αβύδου Κύριλλος, έγραψε ένα κείμενο, ώς απάντηση πρός τό αντιαιρετικό γραφείο τής Ι. Μ. Πειραιώς, τό οποίο θά μπορούσε κάλλιστα νά γίνει επίσημο εγχειρίδιο τών κατηχουμένων στήν αίρεση τών Οικουμενιστών... . Επιπλέον, το οικουμενηστάρι αυτό, αποτελεί ακόμη ένα από τά κείμενα πού χρησιμοποιούν οι παλαιοημερολογίτες γιά νά αποσπάσουν τούς Ορθοδόξους από τήν Εκκλησία τού Χριστού καί νά τούς γκρεμίσουν σέ ένα από τά 12 περίπου στερεμένα τούς πηγάδια ( αφανής συνεργασία Οικουμενιστών - « Γ.Ο.Χ. » κατά τής Εκκλησίας δηλαδή ). Αυτό πού όμως ( κακώς ) περνάει απαρατήρητο, είναι πώς ένα μεγάλο απόσπασμα έκ τής κακοδόξου απαντήσεως τού  Αβύδου, τό οποίο αναφέρεται στήν αίρεση περί τής σωτηρίας τών εκτός Ορθοδόξου Εκκλησίας  αιρετικών καί αλλοθρήσκων καί στήν παρερμηνεία τού χωρίου Ρωμ. β΄ 9 - 15 , ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ , όπως ο Νικόλαος Σωτηρόπουλος ( εκοιμήθη ) , ο καθηγούμενος τής Ι. Μ. Οσίου Διονυσίου Ολύμπου Αρχ. Μάξιμος Κυρίτσης ,  ο Καθηγούμενος τής Ι. Μ. Παντοκράτορος Μελλισοχωρίου Αρχιμ. Κύριλλος , ο π. Ιωάννης Κοστώφ κ.α. !  
 Είναι καιρός νά πάρουν , έστω καθυστερημένα , θέση όλοι οί (όντως ) αντιοικουμενιστές, γιά νά καταδικαστεί στήν συνείδηση τών πιστών αυτή η φοβερή αίρεση πού αποτελεί ουσιαστικά τήν ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ! 

   Ακολουθεί τό απόσπασμα τού Αβύδου . Αντί κριτικής επ΄ αυτού, μπορείτε νά αναγνώσετε μελέτες Αγίων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας κατά τής αιρέσεως αυτής εδώ .

• Τό γεγονός ὅτι ἕνας σχισματικός ἤ αἱρετικός προερχόμενος στήν Ἐκκλησία προσέρχεται στή μερίδα «τῶν σωζομένων» σύμφωνα μέ τήν ἀποκλειστικά ἑρμηνευόμενη ἀπό ἐσᾶς κανονική διατύπωση, αὐτό δέν ἀποκλείει τήν πνοή τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί ἐκτός αὐτῆς. Ὅπως ἀκριβῶς δέ τό βάπτισμα ἀπό μόνο του δέν ἀρκεῖ γιά τή σωτηρία τοῦ κάθε μέλους τῆς Ἐκκλησίας, κατά τόν ἴδιο τρόπο ἡ ἀναγνώριση θείας χάριτος καί ἡ ἀναγνώριση βαπτίσματος ἐκτός αὐτῆς δέν προσδίδει κατ’ ἀνάγκην τή σωτηρία.

Οὔτε στήν πρώτη, οὔτε στή δευτέρα περίπτωση εἶναι ἐξασφαλισμένη ἡ σωτηρία. Δέ σᾶς προβληματίζει ὅμως τό γεγονός ὅτι γιά τόν Ἀπόστ. Παῦλο τά ἔθνη «τά μή νόμον ἔχοντα», «ὅταν … φύσει τά τοῦ νόμου ποιῇ» (Ρωμ. 2,14) δέν ἀποκλείονται ἀπό τή δυνατότητα τῆς σωτηρίας «ἐν ἡμέρᾳ ὅτε κρινεῖ ὁ Θεός τά κρυπτά τῶν ἀνθρώπων»;

Ὅταν ἡ σωτηρία εἶναι δυνατή γιά τά ἔθνη, δέν εἶναι δυνατή γιά τούς ἐξ ἡμῶν ἀποκοπέντας ἀδελφούς μας, ἀκόμα καί ἄν δέν ἀνήκουν στή μερίδα «τῶν σωζομένων», ἐκεῖ ὅπου τοποθετεῖτε ἀλαζονικά τόν ἑαυτό σας; Ἡ δυνατότητα ὅμως αὐτή δέν ἀπομειώνει τήν ἀλήθεια ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία θεωρεῖ ἑαυτήν ὡς τή βεβαία καί ἀσφαλῆ ὁδό σωτηρίας.

Τό νά θεωρήσει ὅμως κάποιος αὐτή τήν ὁδό ὡς ἀποκλειστική, αὐτό ἀντιστρατεύεται στή Θεολογία τῶν ἁγίων Πατέρων μας καί στόν ἴδιο τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος δέν ἀποστερεῖ αὐτῆς τῆς δυνατότητας ἀκόμα καί τούς ἐθνικούς. Ἐξ ἄλλου ἡ ὀρθόδοξη πίστη ὡς ἀλήθεια δέ χρειάζεται νά χρησιμοποιεῖ τήν ἀπειλή καί τήν τρομοκρατία οὔτε πρός ἐκείνους, ὅσοι εὑρίσκονται ἐκτός αὐτῆς, οὔτε πρός ὄσους προτίθενται, ἐνδεχομένως, γιά ὁποιοδήποτε λόγο νά τήν ἐγκαταλείψουν.

Γιά τό λόγο αὐτό οὐδέποτε ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία υἱοθέτησε τήν πρόταση τοῦ Ἁγ. Κυπριανοῦ «Salus extra Ecclesiam non est». Υἱοθετήθηκε ἀπό τή Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία καί γι’ αὐτό τό λόγο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων καί πάσης Ἀλβανίας Ἀναστάσιος στό βιβλίο του «Ἴχνη ἀπό τήν ἀναζήτηση τοῦ ὑπερβατικοῦ» (Ἀθήνα 2004, 423) εὔστοχα ἐπισημαίνει ὅτι ἡ πρόταση αὐτή ἔχει «ρωμαιοκαθολική ἰθαγένεια». Τί δουλειά ἔχετε ἐσεῖς μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς;